Η μία μεγάλη πώληση που πρέπει να γίνει, ο Ουναί που πρέπει να μείνει και ο τοπ φορ που πρέπει να έρθει!

 

Ο Τριφυλλάτος γράφει για τις κινήσεις που πρέπει να γίνουν αγωνιστικά εν όψει της νέας σεζόν σε Ευρώπη και Ελλάδα....

Άλλη μια σεζόν απέτυχε για τον Παναθηναϊκό, παρά το μεγάλο μπάτζετ, το οποίο έπεσε σε λάθος χέρια από νωρίς το καλοκαίρι, ξεκίνησε στραβά με την έλευση του Αλόνσο, όσα ακολούθησαν, οδήγησαν και στην κατάληξη της σεζόν.

Αυτό που πρέπει να αποφύγει τη νέα σεζόν ο Παναθηναϊκός, είναι οι περσινές αεροπορίες, πρέπει να κάνει τις όποιες μεταγραφικές κινήσεις του νωρίς, να κλείσει το βασικό ρόστερ, να καλύψει τα κενά των αποδεσμευσεων, της μιας ή δύο πωλήσεων που θα γίνουν, αυτά πρέπει να καλυφθούν στο κομμάτι των βασικών με ποιοτικούς παίκτες και στις υπόλοιπες μεταγραφές που θα έρχονται απο τον πάγκο να είναι εξίσου σε καλό επίπεδο που να διεκδικούν 11αδα, ο ανταγωνισμός βοηθάει.

Η δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, έχει μόνο δυο καλά, την ηρεμία και κορυφαίο κίνητρο, για συμμετοχή στο League Phase του Champions League, κίνητρο για το παρόν ρόστερ και για τις μεταγραφές που θα έρθουν, ώστε να επιτευχθεί ο πρώτος ημερολογιακά στόχος, η πρόκριση από τον δεύτερο προκριματικό γύρο, τον τρίτο και από τα  play off, ώστε να είναι εκεί που ανήκει, στο Champions League.

Οι πράσινοι δεν χρειάζεται να κάνουν πολλές κινήσεις για το βασικό ρόστερ, γιατί το έχει σε καλό επίπεδο, πρέπει όμως να γίνουν τουλάχιστον τρεις βασικές προσθήκες, αριστερό στόπερ, αριστερό εξτρέμ και τοπ φορ, η τελευταία κίνηση πρέπει να είναι από το κορυφαίο επίπεδο.

Η σεζόν που πέρασε, μας άφησε ένα τραγικό συμπέρασμα για την ομάδα μας που διεκδίκησε, το έκανε μέχρι τον Ιανουάριο, μετά κλάταρε γιατί; Δεν είχε το γκολ! Δεν γίνεται μια ομάδα που θέλει να διεκδικήσει να έχει βάλει περίπου 39 γκολ στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος, παρά τις τελικές που δεν ήταν και λίγες, αυτό καταδεικνύει και το μεγάλο πρόβλημα, τα τελειώματα ήταν τραγικά και η ευστοχία επίσης, η αδράνεια του Ιωαννίδη, είτε με τους τραυματισμούς είτε από το μόνιμο ντεφορμάρισμα, ήταν ένας παράγοντας για την επιθετική ανυπαρξία στα γκολ. Για να διεκδικήσει μια ομάδα το πρωτάθλημα μέχρι το τέλος, πρέπει να έχει σκοράρει μεταξύ 70 με 90 γκολ μόνο στο πρωτάθλημα.

Από την αρχή του καλοκαιριού, πέρσι εδώ με άρθρα, γράψανε και τα άλλα παιδιά, για την επιτακτική ανάγκη να έρθει βασικός φορ, αυτός θα ερχόταν αν έφευγε ο Σπόραρ νωρίς, χάλασε τελευταία στιγμή η έλευση του Κορέα της Ίντερ, δεν πρέπει να επαναληφθεί αυτή προχειρότητα από τον απαράδεκτο Τεχνικό Διευθυντή, Παπαδημητρίου, γενικά τα περσινά λάθη δεν πρέπει να γίνουν σε καμία των περιπτώσεων αυτό το καλοκαίρι.

Πάμε λοιπόν να αναλύσουμε και τον τίτλο του άρθρου, τα τρία πρώτα μεγάλα ΠΡΈΠΕΙ για το αγωνιστικό κομμάτι που πρέπει να είναι προτεραιότητα και να ολοκληρωθούν νωρίς, ιδανικά δέκα μέρες πριν την πρώτη συγκέντρωση των παιχτών στο Καλαφάτης, λίγο πριν αποχωρήσουν στις 30 Ιουνίου για την Αυστρία, επομένως, μέχρι το πρώτο 20 ήμερο του Ιουνίου να έχουν κλείσει τα τρία μεγάλα πρέπει:

Η μία πώληση που πρέπει να γίνει και γιατί:

Αυτή η παράμετρος πρέπει να κλείσει νωρίς γιατί έχει ως επακόλουθα τα επόμενα δύο πρέπει.

 Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει μια μεγάλη πώληση, μεταξύ 17-20 εκατομμύρια ευρώ, αυτά τα νούμερα μπορεί τα φέρει αυτή τη στιγμή μόνο ο Ιωαννίδης (στο transfermarkt αξία 18 εκ.), για να έχει ένα μεγάλο "κουμπάρα" και να βγεί στην αγορά χωρίς να τον απασχολεί το Financial Stability της UEFA, είναι η καλύτερη ορολογία, παρά το "Cost Control" που σας γράφουν κάποιοι, για να μην τον απασχολήσει καθόλου πόσα θα ξοδέψει, πολλά ή λίγα.

Για να μην μπερδευτεί ο κόσμος, ο Παναθηναϊκός δεν έχει κανένα πρόβλημα οικονομικό, μπορεί  να κάνει οποία μεταγραφή θέλει με αγορά, απλώς τα τελευταία χρόνια, η Ουέφα έχει κάνει πιο αυστηρό το παλιό FFP, ώστε να μην ξοδεύουν οι ομάδες αλόγιστα ποσά από τους μετόχους τους ή ιδιοκτήτες τους, όπως έκανε η Παρί, η Μπαρτσελόνα, η Σίτι κλπ, όλες οι ομάδες είναι σε FS, ανά τριετία λοιπόν, δεν αφορά μόνο τον Παναθηναϊκό, η τριετία λοιπόν για τον Παναθηναϊκό άρχισε πέρσι το καλοκαίρι που ξόδεψε σε αγορές τα περισσότερα χρήματα από όλες τις ελληνικές ομάδες, δεν έκανε όμως καμία πώληση, αρνήθηκε ο Αλαφούζος να πουλήσει τον Ιωαννίδη όταν ομάδα απο την Αγγλία έκανε επίσημη πρόταση 33 εκατομμύριων, επίσης δεν κόπηκαν πολλά διαρκείας λόγω Αλόνσο και κακής αρχής σεζόν, της κόντρας με τη διοίκηση κλπ, ούτε ήταν αρκετά τα έσοδα από την πορεία στο Conference League, αφού δεν δίνει όσα οι άλλες δύο διοργανώσεις, επομένως αυτό το καλοκαίρι πρέπει να κάνει μια μεγάλη πώληση.

Θα πει κάποιος, γιατί δεν κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου; Γιατί η ΟΥΕΦΑ δεν υπολογίζει πλέον σε μεγάλο βαθμό τις Α.Μ.Κ, μόνο το 1/3 αυτής, είπαμε για να μην ξεφεύγουν διεθνώς οι ομάδες με αλόγιστα ποσά, ζητάει έσοδα από άλλες πηγές, όπως  χορηγούς, τηλεοπτικά, πωλήσεις κλπ κλπ, αυτά ισχύουν διεθνώς για όλες τις ομάδες που αγωνίζονται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Η περσινή λοιπόν άρνηση του Αλαφούζου, ήταν λάθος εκτίμηση, ναι μεν πίστευε ότι ο Ιωαννίδης θα βοηθήσει την ομάδα με τα γκολ του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και έτσι η αξία του θα πήγαινε στα 40 με 50 εκατομμύρια, πλέον έχει χαθεί το περσινό 33 εκατομμύριων, την πώληση με τα τωρινά  δεδομένα όμως μπορεί να τη φτάσει μεταξύ 17 έως 20 εκατομμύρια.

Γιατί η ιδανική πώληση είναι του Ιωαννίδη; Γιατί δεν ξοδεύτηκαν ιδιαίτερα χρήματα όταν τον αγόρασε, άρα όλο το ποσό της πώλησης θα πάει στα ταμεία της ΠΑΕ, η Ουέφα θα το αναγνωρίσει ολόκληρο. Ένα άλλο παράδειγμα που δεν συμφέρει την πώληση αυτή τη στιγμή, του Τετέ για παράδειγμα, η αγορά του ήταν 7,2 εκ., αν τον πουλήσει 14 εκατομμύρια, η Ουέφα αναγνωρίζει μόνο τα μισά ως καθαρά έσοδα, μόνο μια πώληση του Τετέ, 20 εκατομμύρια, θα συνέφερε την ομάδα, αυτή τη στιγμή όμως, δύσκολο να φτάσουν σε αυτό το νούμερο ούτε ομάδες από το Ντουμπάι.

Ούτε του Βαγιαννίδη συμφέρει σε καμία περίπτωση αυτή τη στιγμή η πώληση, γιατί η Ίντερ έχει το 37% ποσοστό μεταπώληση, αν το υπολογίζαμε με την περσινή 8 εκατομμύρια που είχε από τη Βραζιλία, τα καθαρά έσοδα του Παναθηναϊκού θα ήταν λίγο πάνω από τα μισά, δεν έχει νόημα μια τέτοια πώληση σε αυτά τα νούμερα, για αυτό και έριξαν άκυρο στην Βραζιλιάνικη πρόταση.

Η μία μεγάλη πώληση λοιπόν, μας πάει αυτόματα στην αγορά του Ουναί από την Μαρσέιγ, με άνεση ο Παναθηναϊκός χωρίς να έχει κανένα προβληματισμό για την αγορά αυτή, μπορεί να δώσει και 8 εκατομμύρια στην Γαλλική ομάδα για να αποκτήσει ένα παιχταρά που στη μέρα του, δεν έχει αντίπαλο στην Ελλάδα, το έδειξε σε πολλά παιχνίδια στο πρωτάθλημα φέτος, αυτός ο παιχταράς με την τεχνική του κατάρτιση που έχει, αν είχε έναν καλύτερο φορ μπροστά η ομάδα θα είχε μεγαλύτερο αριθμό γκολ και θα ήταν μέσα στο πρωτάθλημα μέχρι το τέλος, ούτε θα είχε αποκλειστεί από τη Φιορεντίνα.

Καταλήγοντας λοιπόν και στο μείζον θέμα του επιθετικού, ξανά τονίζω, δεν πρέπει να γίνει το περσινό λάθος να μην έρθει σοβαρός επιθετικός για βασικός. Πρέπει να αποκτηθεί αυτός ο φορ, με δύο βασικά χαρακτηριστικά, εύστοχος με καλό ιστορικό στα γκολ και με τεχνική κατάρτιση για το ένας με έναν, μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα που έχει ο Παναθηναϊκός από την εποχή του Μάρκους Μπεργκ, αυτή είναι η πραγματικότητα, ο τελευταίος φορ που σκόραρε με άνεση ήταν ο Μπέργκ, έναν αντίστοιχο επιθετικό πρέπει να αποκτήσει ο Παναθηναϊκός!