"Ο ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΤΗΣ Ρ.ΜΑΔΡΙΤΗΣ"

Ακόμα με τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού μέσα στη χώρα τους ασχολείται ο Ισπανικός τύπος και συγκεκριμένα το κορυφαίο αθλητικό περιοδικό GIGANTES έχει πρωτοσέλιδο τον Ζοτς με την κούπα, διαβάστε παρακάτω το συγκλονιστικό άρθρο των Ισπανών δημοσιογράφων για τον Ομπράντοβιτς και τον Παναθηναϊκό...

-Διαβάστε αναλυτικά: (+το εξώφυλλο του περιοδικού) 

Τίτλος: "Ο Ομπράντοβιτς είναι το βασίλειο της κόλασης της Μαδρίτης"

Οκτώ Ευρωλίγκες δείχνουν  την εκπληκτική ιστορία του. Η Ευρωλίγκα ανδρών ενισχύεται από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Οκτώ βραβεία μεταξύ του 1992 και του 2011, πέντε από αυτούς με τον Παναθηναϊκό. 'Ιδια με την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία κοίταγε ψηλά φέτος, αλλά δεν ήταν μαγικά γι' αυτήν στο Sant Jordi. Η αντίθεση ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης η οποία δεν μπορούσε, δεν μπορούσε ή δεν θα ανταγωνίζονταν σε καμία περίπτωση τις δύο ομάδες του τελικού.

Ο Ομπράντοβιτς παρακολουθούσε το σκορ με κόκκινο το πρόσωπό του, με το "αίμα", τα μάτια του θολά, όπως έζησε, με το παρελθόν, το παρόν του, μια πραγματικότητα που τον κάνει τον πλοίαρχο της Ευρωπαϊκής ηπείρου στο μπάσκετ. Ο Ομπράντοβιτς είδε το "φως" για τα τρία λεπτά που απόμεναν, έντεκα βαθμούς μπροστά, και η καρδιά του χτυπούσε γρήγορα, και η αναπνοή σας προσπαθώντας να εξισορροπήσει το πάθος και τη λογική. Οι κραυγές του ένα χόμπι που παραδίδεται στην γνώση σας, χτύπησε την καρδιά του μπροστά και απόλαυσε μια ακόμη απόδειξη των παικτών του να παίξουν..., όταν όλη αυτή η διαδοχή των εννοιών εργάστηκε για μήνες, ίσως και χρόνια και να επέτρεψε στον Παναθηναϊκό να προσθέσει ένα έκτο τίτλο Ευρωλίγκας και στον προπονητή το όγδοο τρόπαιο του.

Ο Ομπράντοβιτς περπάτησε, τα χέρια σταυρωμένα, η σκέψη, μπροστά από το πάγκο του, όμως ο πίνακας έδειχνε υπέροχα νέα, ενώ ο κόσμος του μπάσκετ ήταν πίσω στα πόδια του. Γεύτηκαν την αίσθηση ότι μόνο αυτός ξέρει να κερδίσει και να κερδίσει, και μετά από ένα χρόνο ταλαιπωρίας για να κερδίσει και πάλι. Μόνο ο ίδιος γνωρίζει, στο σύγχρονο μπάσκετ, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ο καλύτερος χωρίς ερώτηση, ο προπονητής μπορεί να κάνει ότι ένας υπολογιστής να είναι και καλύτερος ακόμα.

Κοίταξε το ρολόι, όμως έφυγε από το "κόμμα" και κατανάλωσε ένα "φως προσέγγιση" για την Μακάμπι πέρασε δύο χρονικά όρια που είχε ακόμα αποθηκεύσει σε περίπτωση που ο Ομπράντοβιτς ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον σε αυτή την ήπειρο, ξέρει σε πόσο χρόνο μπορεί να γίνει τελεσίδικο. Και όταν όλα έγιναν ωραία και όταν η ομάδα στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, με τη σειρά του παει να πάρει το κύπελλο και να γίνει μια αγκαλιά με τους παίκτες του και βέβαια με τους Διαμαντίδη και Μπατίστ. Και αμέσως στην αγκαλιά του Ντέιβιντ Μπλατ τον χαιρέτισε και, στη συνέχεια, έναν προς ένα με τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας και στη συνέχεια και πάλι για τη δική του "παραγγελία"... από την ηρεμία ενός μεγάλου πρωταθλητή αφήνει να βγει εκείνο το ευτυχές χαμόγελο του, μέγιστη συνολική ρευστοποιήσιμη αξία, επειδή πολύ λιγότερο χαμογελάει τον κάνει να τον εκτιμούμε πολύ περισσότερο, τις επιτυχίες αυτές η μοίρα τις έχει δεσμεύσει από την ανακήρυξη του να είναι πρωτάρης, πρωτοπόρος, Παρτιζάνος.

«Είμαστε οι πρωταθλητές», μια βροχή από χαρτάκια, το μεγάλο τρόπαιο μάζα στα χέρια του, στις καρδιές όλων μας τα πρόσωπα του πρωταθλητή. Ήταν το αποκορύφωμα για ένα υπέροχο τέλος σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο αγώνων, που ξεκίνησε περισσότερο από δύο ώρες πριν από την ...(έναρξη).

 *To εξώφυλλο του περιοδικού:

                             
                                                                                    
Editorial / Μετάφραση : (greenarea team)