"ΟΠΩΣ ΤΟ ΕΙΔΑ..."
Ο DeepGreen γράφει: Την Πέμπτη βρέθηκα στο ΟΑΚΑ για να παρακολουθήσω τον "νυν υπερ πάντων αγώνα" της ομάδας μας για την ανατροπή του 3-0 και την πρόκριση στους Ομίλους...
Ποδοσφαιρικά ο Παναθηναϊκός στα πρώτα 4-5 λεπτά πριν διακοπεί ο αγώνας έδειχνε χαμένος από χέρι. μια - δυο μακρινές μπαλιές μπας και πλησιάσουμε την αντίπαλη περιοχή και αδύναμος να ξεκλειδώσει το ασφυκτικό πρέσινγκ των Ισραηλινών, οι οποίοι με την είσοδο τους στον αγωνιστικό χώρο έδειξαν ότι δεν ήλθαν στην Αθήνα για να κάτσουν επάνω στο 3-0 του πρώτου αγώνα, αλλά αποφασισμένοι να μην αφήσουν περιθώρια ανάπτυξης στον Παναθηναϊκό. Πολύ "ξύλο" από τα χαφ της Μακάμπι, που μπήκε αποφασισμένη να πάρει την πρόκριση έστω και με 9 παίκτες αν χρειαστεί. Τα βεγγαλικά που έπεσαν από την κερκίδα των 50 θερμόαιμων Ισραηλινών ήταν η έκπληξη της βραδιάς, αφού όλοι αναρωτηθήκαμε, πως κατάφεραν να τα περάσουν μέσα ενώ εισήλθαν στις κερκίδες κάτω από την αυστηρή... συνοδεία των ΜΑΤ; Το κατάφεραν όμως και έτσι ακολούθησαν ΛΟΓΙΚΑ... όσα συνέβησαν για να διακοπεί ο αγώνας.
Επιγραμματικά για τον αγώνα:
-Ο Φερέιρα είδε και πάλι τις τραγικές ελλείψεις του ρόστερ να μην του αφήνουν περιθώρια για κάποιες σημαντικές αλλαγές (είχα προβλέψει εδώ και μήνες ότι φέτος θα στραφεί η κοινή γνώμη στον προπονητή που θα φταίει για όλα τα δεινά της ομάδας).
-Η είσοδος του Καραγκούνη, σηματοδότησε μια έκρηξη στον αγωνιστικό χώρο, αλλά... ας μη γελιόμαστε αδέλφια, αν είχε μπει από το πρώτο ημίχρονο, απλά θα διαπιστώναμε αυτό που φάνηκε μόνο σε έμπειρα μάτια και στο τελευταίο 20λεπτο. Ότι δηλαδή, ο παλαίμαχος αυτός φιλότιμος ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑΡΑΣ ποδοσφαιριστής ΜΑΣ, είναι για κάθε προπονητή μια ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ λύση 10λέπτου. Δηλαδή, αν είσαι στον 2-0 ή στο 3-0 και κυνηγάς το τελευταίο 10λεπτο-15λεπτο μια ανατροπή, τον ρίχνεις στη μάχη για να προλάβεις να πάρεις το 100% της εμπειρίας τους πριν τον προδώσουν οι δυνάμεις του. Ου γαρ έρχεται μόνο... που έλεγαν και οι αρχαίοι πρόγονοι. ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, αλλά ο Παναθηναϊκός έπρεπε ήδη να έχει βρει έναν νέο Κάρα αν ήθελε να αναπτυχθεί.
-Ο Σπυρόπουλος έγινε το εξιλαστήριο θύμα της κερκίδας (όχι των οργανωμένων...), γιατί πάντα μια τραγωδία (από αρχαιοτάτων χρόνων) χρειάζεται ένα θύμα στο βωμό για να εξευμενισθούν τα... πνεύματα. Ο παίκτης ήταν ΑΠΟΛΥΤΑ μπλοκαρισμένος στα άκρα, όχι επειδή είναι ο χειρότερος για τη θέση αυτή, αλλά επειδή οι Ισραηλινοί είχαν όλη την άνεση να μπλοκάρουν το μονοδιάστατο σύστημα ανάπτυξης της ομάδας από τις πτέρυγες, κλείνοντας ασφυκτικά τους χώρους.
-Το ίδιο και ο Κουίνσι, ο οποίος διακρίνεται για την ταχύτητα του. Μια ταχύτητα όμως, την οποία για να την αξιοποιήσει μια ομάδα θα πρέπει να δημιουργεί κενούς χώρους στην αντίπαλη άμυνα από τα άκρα. Να πετάξει ο παίκτης την μπάλα μπροστά και να τρέξει η υπόλοιπη ομάδα για να εκμεταλλευτεί την σέντρα ή την ασίστ του παίκτη που μπαίνει από τα άκρα. Αυτό δεν υπήρξε ποτέ και ούτε θα το δούμε με τις ελλείψεις που έχει η ομάδα στα χάφ.
-Ο Κατσουράνης, άνευρος σε έναν ρόλο ανάγκης, αυτόν του λίμπερο, ο οποίος δεν ανεβαίνει ψηλά για να φυλάει τα μετόπισθεν, της ευάλωτης άμυνας. Δεν θα μπορούσε να βοηθήσει, ούτε να βγει σε θέση κρυφού κυνηγού, όπως το έχει κάνει στο παρελθόν εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα της ομάδας.
-Ο Λέτο, αποκομμένος στα άκρα πάσχιζε να κρατήσει μπάλα, μπας και δει την κίνηση των συμπαικτών του για να τροφοδοτήσει εκεί που πρέπει, εκείνον που θα κατάφερνε να σπάσει την πολυπρόσωπη και ταχύτατη άμυνα των αντιπάλων.
- Ο Νίνης, καμένος από χέρι ο "μικρός", που πάλευε να απελευθερωθεί δίχως βοήθειες στα ανύπαρκτα χαφ, έτρεχε όπου έβρισκε λίγο χώρο μπας και γίνει το θαύμα και σουτάριζε μπας και του κάτσει... η φάση.
-Ο Τοτσε, βαρύς επιθετικός περιοχής, δεν μπορούσε να δώσει βοήθειες στα χαφ με την κίνηση δίχως την μπάλα και συνήθως έφτανε στη μπάλα δεύτερος ή χωρίς αυτοπεποίθηση για να χάσει κλασικές ευκαιρίες.
-Ο Ζέκα, ένα παικτάκι που τον έβλεπα και αναρωτιόμουν "σε τι θέση παίζει και τι ακριβώς θέλει να κάνει;". Για παίκτης μιας ομαδούλας δίχως βαριά φανέλα, υψηλούς στόχους και μεγάλη πίεση, ίσως κατάφερνε να κάνει τους δημοσιογράφους να γράφουν για ένα ταλέντο... που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει μπακ απ κάποιου μεγάλου παίκτη σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Όχι του Παναθηναϊκού, που ήδη βουλιάζει.
-Δεν μας έκανε ο Τζόρβας, τον πούλησε κι αυτόν ο Τζίγκερ. Παίξαμε με τον φιλότιμο Κοτσώλη και δεχθήκαμε γκολ στην γωνία της εστίας που έλεγχε. Εγώ ξέρω ότι αν δεν σου κάνει ένας παίκτης, τον δίνεις και τον αντικαθιστάς με έναν πολύ καλύτερο. Να με συμπαθάτε αλλά δεν έχω στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι ο Κοτσώλης είναι το αστέρι που είχαμε στον κόρφο μας αλλά δεν το εκμεταλλευόμασταν. Απλά είναι μια ακόμα λύση ανάγκης.
-Ο Βύντρα; Τι να πω γι αυτό το παιδί; Όταν μια ομάδα επί 70 λεπτά δεν μπορεί να αναπτύξει επίθεση χωρίς να περάσει η μπάλα από τα πόδια αυτού του παίκτη και χωρίς να περιμένουν οι συμπαίκτες του την δικιά του κίνηση προς τα εμπρός, κάτι δεν πάει καλά. Να με συγχωρείτε ρε παιδιά, αλλά δεν έχω καταλάβει από πότε η κινητήρια επιθετική δύναμη του Παναθηναϊκού ακούει στο όνομα "Λουκάς"; Μη τρελαθούμε κιόλας.
-Ο Μπουμ έκανε το... καθήκον του. Αφού ο σέντερ δεν έβρισκε δίκτυα, καθάρισε αυτός με μια στημένη μπαλιά.
...
Εν κατακλείδι... η ομάδα δεν διαθέτει στα χαφ τους επιπλέον παίκτες για να αξιοποιήσει τους Νίνη, Λέτο και ως εκ τούτου σε λίγο φοβάμαι ότι το σύνθημα "σας γαμ... ο Λέτο" θα γίνει "γαμιετ... ο Λέτο" και κάπου εκεί θα πέσουν και οι τίτλοι τέλους σε αυτό που ξέραμε ως PANATHINAIKOS.
...
Τον Φερέιρα τον λυπάμαι. Δεν ξέρω τι είδους εχέγγυα είχε για να δεχθεί να συνεχίσει φέτος στον πάγκο ή αν εν γνώση του ότι θα είχε στον πάγκο τους Μαυρία, Καραγκούνη, Κλέιτον, Πετρόπουλο... και μεταγραφές τους Κουίνσι, Ζέκα, Τότσε, δέχθηκε να αναλάβει μια αποστολή εκ προοιμίου αποτυχημένη.
Τον λυπάμαι έτσι κι αλλιώς, γιατί δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΛΥΣΗ για να κάνει αυτόν τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ να παίξει μπάλα επιπέδου Πρωταθλητισμού.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Και εξηγούμαι ξανά... για να μην παρεξηγούμαι:
Το ποδόσφαιρο είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΟ ΑΘΛΗΜΑ.
Για να έχεις καλή ομάδα, δεν αρκεί να έχεις 25 ποδοσφαιριστές για όλες τις θέσεις.
Πρέπει να διαθέσεις τους κατάλληλους παίκτες για τις αντίστοιχες θέσεις.
Πέρυσι έπαιζες με Ζιλμπέρτο και Σισέ και δεν κατάφερες να σηκώσεις κούπα, επειδή δεν προσέθεσες στο ρόστερ τα κομμάτια του παζλ που σου έλειπαν σε σχέση με τις υποχρεώσεις που είχες για να έχεις τις λύσεις σε όλα τα επίπεδα. (παραβλέπω την κακή προετοιμασία κτλ κτλ).
Φέτος όχι απλά δεν προσπάθησες να καλύψεις αυτά τα κενά, όπως για παράδειγμα, έναν καλύτερο αριστερό αμυντικό, έναν έξυπνο και ταχύ δεξί χαφ, έναν ηγέτη στα χαφ στη θέση του ΖΙλ κτλ κτλ, αλλά έκανες ακριβώς το αντίθετο.
Έτσι το ταμείο (οικονομικά και ποδοσφαιρικά) θα είναι μείον φέτος.
...
Προσωπικά δεν βλέπω κάτι καλό στον ορίζοντα για φέτος. Και εάν δεν συμβούν συνταρακτικές ανατροπές φέτος, από του χρόνου θα μιλάμε για μια ιστορία μιας λατρεμένης και αξιοσέβαστης στα πέρατα του κόσμου ομάδας, που καταστράφηκε δίχως λόγο.
...ραντεβού στην Κόλαση αδέλφια
Ποδοσφαιρικά ο Παναθηναϊκός στα πρώτα 4-5 λεπτά πριν διακοπεί ο αγώνας έδειχνε χαμένος από χέρι. μια - δυο μακρινές μπαλιές μπας και πλησιάσουμε την αντίπαλη περιοχή και αδύναμος να ξεκλειδώσει το ασφυκτικό πρέσινγκ των Ισραηλινών, οι οποίοι με την είσοδο τους στον αγωνιστικό χώρο έδειξαν ότι δεν ήλθαν στην Αθήνα για να κάτσουν επάνω στο 3-0 του πρώτου αγώνα, αλλά αποφασισμένοι να μην αφήσουν περιθώρια ανάπτυξης στον Παναθηναϊκό. Πολύ "ξύλο" από τα χαφ της Μακάμπι, που μπήκε αποφασισμένη να πάρει την πρόκριση έστω και με 9 παίκτες αν χρειαστεί. Τα βεγγαλικά που έπεσαν από την κερκίδα των 50 θερμόαιμων Ισραηλινών ήταν η έκπληξη της βραδιάς, αφού όλοι αναρωτηθήκαμε, πως κατάφεραν να τα περάσουν μέσα ενώ εισήλθαν στις κερκίδες κάτω από την αυστηρή... συνοδεία των ΜΑΤ; Το κατάφεραν όμως και έτσι ακολούθησαν ΛΟΓΙΚΑ... όσα συνέβησαν για να διακοπεί ο αγώνας.
Επιγραμματικά για τον αγώνα:
-Ο Φερέιρα είδε και πάλι τις τραγικές ελλείψεις του ρόστερ να μην του αφήνουν περιθώρια για κάποιες σημαντικές αλλαγές (είχα προβλέψει εδώ και μήνες ότι φέτος θα στραφεί η κοινή γνώμη στον προπονητή που θα φταίει για όλα τα δεινά της ομάδας).
-Η είσοδος του Καραγκούνη, σηματοδότησε μια έκρηξη στον αγωνιστικό χώρο, αλλά... ας μη γελιόμαστε αδέλφια, αν είχε μπει από το πρώτο ημίχρονο, απλά θα διαπιστώναμε αυτό που φάνηκε μόνο σε έμπειρα μάτια και στο τελευταίο 20λεπτο. Ότι δηλαδή, ο παλαίμαχος αυτός φιλότιμος ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΑΡΑΣ ποδοσφαιριστής ΜΑΣ, είναι για κάθε προπονητή μια ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ λύση 10λέπτου. Δηλαδή, αν είσαι στον 2-0 ή στο 3-0 και κυνηγάς το τελευταίο 10λεπτο-15λεπτο μια ανατροπή, τον ρίχνεις στη μάχη για να προλάβεις να πάρεις το 100% της εμπειρίας τους πριν τον προδώσουν οι δυνάμεις του. Ου γαρ έρχεται μόνο... που έλεγαν και οι αρχαίοι πρόγονοι. ΤΟΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, αλλά ο Παναθηναϊκός έπρεπε ήδη να έχει βρει έναν νέο Κάρα αν ήθελε να αναπτυχθεί.
-Ο Σπυρόπουλος έγινε το εξιλαστήριο θύμα της κερκίδας (όχι των οργανωμένων...), γιατί πάντα μια τραγωδία (από αρχαιοτάτων χρόνων) χρειάζεται ένα θύμα στο βωμό για να εξευμενισθούν τα... πνεύματα. Ο παίκτης ήταν ΑΠΟΛΥΤΑ μπλοκαρισμένος στα άκρα, όχι επειδή είναι ο χειρότερος για τη θέση αυτή, αλλά επειδή οι Ισραηλινοί είχαν όλη την άνεση να μπλοκάρουν το μονοδιάστατο σύστημα ανάπτυξης της ομάδας από τις πτέρυγες, κλείνοντας ασφυκτικά τους χώρους.
-Το ίδιο και ο Κουίνσι, ο οποίος διακρίνεται για την ταχύτητα του. Μια ταχύτητα όμως, την οποία για να την αξιοποιήσει μια ομάδα θα πρέπει να δημιουργεί κενούς χώρους στην αντίπαλη άμυνα από τα άκρα. Να πετάξει ο παίκτης την μπάλα μπροστά και να τρέξει η υπόλοιπη ομάδα για να εκμεταλλευτεί την σέντρα ή την ασίστ του παίκτη που μπαίνει από τα άκρα. Αυτό δεν υπήρξε ποτέ και ούτε θα το δούμε με τις ελλείψεις που έχει η ομάδα στα χάφ.
-Ο Κατσουράνης, άνευρος σε έναν ρόλο ανάγκης, αυτόν του λίμπερο, ο οποίος δεν ανεβαίνει ψηλά για να φυλάει τα μετόπισθεν, της ευάλωτης άμυνας. Δεν θα μπορούσε να βοηθήσει, ούτε να βγει σε θέση κρυφού κυνηγού, όπως το έχει κάνει στο παρελθόν εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα της ομάδας.
-Ο Λέτο, αποκομμένος στα άκρα πάσχιζε να κρατήσει μπάλα, μπας και δει την κίνηση των συμπαικτών του για να τροφοδοτήσει εκεί που πρέπει, εκείνον που θα κατάφερνε να σπάσει την πολυπρόσωπη και ταχύτατη άμυνα των αντιπάλων.
- Ο Νίνης, καμένος από χέρι ο "μικρός", που πάλευε να απελευθερωθεί δίχως βοήθειες στα ανύπαρκτα χαφ, έτρεχε όπου έβρισκε λίγο χώρο μπας και γίνει το θαύμα και σουτάριζε μπας και του κάτσει... η φάση.
-Ο Τοτσε, βαρύς επιθετικός περιοχής, δεν μπορούσε να δώσει βοήθειες στα χαφ με την κίνηση δίχως την μπάλα και συνήθως έφτανε στη μπάλα δεύτερος ή χωρίς αυτοπεποίθηση για να χάσει κλασικές ευκαιρίες.
-Ο Ζέκα, ένα παικτάκι που τον έβλεπα και αναρωτιόμουν "σε τι θέση παίζει και τι ακριβώς θέλει να κάνει;". Για παίκτης μιας ομαδούλας δίχως βαριά φανέλα, υψηλούς στόχους και μεγάλη πίεση, ίσως κατάφερνε να κάνει τους δημοσιογράφους να γράφουν για ένα ταλέντο... που υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει μπακ απ κάποιου μεγάλου παίκτη σε μια μεγαλύτερη ομάδα. Όχι του Παναθηναϊκού, που ήδη βουλιάζει.
-Δεν μας έκανε ο Τζόρβας, τον πούλησε κι αυτόν ο Τζίγκερ. Παίξαμε με τον φιλότιμο Κοτσώλη και δεχθήκαμε γκολ στην γωνία της εστίας που έλεγχε. Εγώ ξέρω ότι αν δεν σου κάνει ένας παίκτης, τον δίνεις και τον αντικαθιστάς με έναν πολύ καλύτερο. Να με συμπαθάτε αλλά δεν έχω στοιχεία που να επιβεβαιώνουν ότι ο Κοτσώλης είναι το αστέρι που είχαμε στον κόρφο μας αλλά δεν το εκμεταλλευόμασταν. Απλά είναι μια ακόμα λύση ανάγκης.
-Ο Βύντρα; Τι να πω γι αυτό το παιδί; Όταν μια ομάδα επί 70 λεπτά δεν μπορεί να αναπτύξει επίθεση χωρίς να περάσει η μπάλα από τα πόδια αυτού του παίκτη και χωρίς να περιμένουν οι συμπαίκτες του την δικιά του κίνηση προς τα εμπρός, κάτι δεν πάει καλά. Να με συγχωρείτε ρε παιδιά, αλλά δεν έχω καταλάβει από πότε η κινητήρια επιθετική δύναμη του Παναθηναϊκού ακούει στο όνομα "Λουκάς"; Μη τρελαθούμε κιόλας.
-Ο Μπουμ έκανε το... καθήκον του. Αφού ο σέντερ δεν έβρισκε δίκτυα, καθάρισε αυτός με μια στημένη μπαλιά.
...
Εν κατακλείδι... η ομάδα δεν διαθέτει στα χαφ τους επιπλέον παίκτες για να αξιοποιήσει τους Νίνη, Λέτο και ως εκ τούτου σε λίγο φοβάμαι ότι το σύνθημα "σας γαμ... ο Λέτο" θα γίνει "γαμιετ... ο Λέτο" και κάπου εκεί θα πέσουν και οι τίτλοι τέλους σε αυτό που ξέραμε ως PANATHINAIKOS.
...
Τον Φερέιρα τον λυπάμαι. Δεν ξέρω τι είδους εχέγγυα είχε για να δεχθεί να συνεχίσει φέτος στον πάγκο ή αν εν γνώση του ότι θα είχε στον πάγκο τους Μαυρία, Καραγκούνη, Κλέιτον, Πετρόπουλο... και μεταγραφές τους Κουίνσι, Ζέκα, Τότσε, δέχθηκε να αναλάβει μια αποστολή εκ προοιμίου αποτυχημένη.
Τον λυπάμαι έτσι κι αλλιώς, γιατί δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΛΥΣΗ για να κάνει αυτόν τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ να παίξει μπάλα επιπέδου Πρωταθλητισμού.
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Και εξηγούμαι ξανά... για να μην παρεξηγούμαι:
Το ποδόσφαιρο είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ΛΟΓΙΚΟ ΑΘΛΗΜΑ.
Για να έχεις καλή ομάδα, δεν αρκεί να έχεις 25 ποδοσφαιριστές για όλες τις θέσεις.
Πρέπει να διαθέσεις τους κατάλληλους παίκτες για τις αντίστοιχες θέσεις.
Πέρυσι έπαιζες με Ζιλμπέρτο και Σισέ και δεν κατάφερες να σηκώσεις κούπα, επειδή δεν προσέθεσες στο ρόστερ τα κομμάτια του παζλ που σου έλειπαν σε σχέση με τις υποχρεώσεις που είχες για να έχεις τις λύσεις σε όλα τα επίπεδα. (παραβλέπω την κακή προετοιμασία κτλ κτλ).
Φέτος όχι απλά δεν προσπάθησες να καλύψεις αυτά τα κενά, όπως για παράδειγμα, έναν καλύτερο αριστερό αμυντικό, έναν έξυπνο και ταχύ δεξί χαφ, έναν ηγέτη στα χαφ στη θέση του ΖΙλ κτλ κτλ, αλλά έκανες ακριβώς το αντίθετο.
Έτσι το ταμείο (οικονομικά και ποδοσφαιρικά) θα είναι μείον φέτος.
...
Προσωπικά δεν βλέπω κάτι καλό στον ορίζοντα για φέτος. Και εάν δεν συμβούν συνταρακτικές ανατροπές φέτος, από του χρόνου θα μιλάμε για μια ιστορία μιας λατρεμένης και αξιοσέβαστης στα πέρατα του κόσμου ομάδας, που καταστράφηκε δίχως λόγο.
...ραντεβού στην Κόλαση αδέλφια
Δεν υπάρχουν σχόλια