Στον Παναθηναϊκό ο Ράντονιτς, έχει ανατρέψει αρνητικά το προπονητικό του status

 Ο DeepGreen γράφει για την βαριά ήττα από την Φενέρμπαχτσε, που βυθίζει ακόμα περισσότερο τον Παναθηναϊκό σε ψυχολογία και βαθμολογία... 

Ήθελα να γράψω για την ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά μετά από όσα είδα στον αγώνα με την Φενέρμπαχτσε, δεν γινόταν αλλιώς. 

Μέχρι τώρα έχουμε δει τον Παναθηναϊκό του κοουτς Ράντονιτς, σε πολλά παιχνίδια, σίγουρα η αρχή με πολλές απουσίες βασικών, έλειψη στον άσσο και στο 3-4, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία όσων αφορά το παιχνίδι που βγάζουν οι παιχτες στο παρκέ, δεν βλέπουμε καμια βελτίωση, σταθερότητα και ψυχή. 

Η δε ήττα από την Φενέρμπαχτσε έφτασε τον κόμπο στο χτένι, ουτε μπορούμε να δικαιολογήσουμε την απαράδεκτη εμφάνιση, στον ξαφνικό τραυματισμό του Γκριγκόνις, ακόμα και πληρης που παίζει η ομάδα δεν βγάζει καμια σιγουριά πως θα νικήσει, ουτε με ομάδες χαμηλής δυναμικότητας. 

Οι πρασινοι ήταν ανταγωνιστικοί μόνο στο πρώτο δεκάλεπτο, μετά επήλθε πλήρη καθίζηση, μάλιστα οι γηπεδούχοι από ένα σημείο και μετά έκαναν πολλες αλλαγές μη βασικών, το τελικό σκορ όμως δείχνει την κατάσταση, ο προπονητής δεν είναι εκτός ευθυνών. 

Να το θέσω και αλλιώς, η πολυ θετική εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο με Μπασκόνια, πηγε στα σκουπίδια, μετα την εμφάνιση στην Κωνσταντινούπολη, έκαναν μια τρύπα στο νερό, ήττα με ήττα διαφέρει, άλλο να χάνεις μαχόμενος και άλλο σαν ερασιτεχνική ομάδα, αυτό είδαμε, δεν θυμίζει σε τίποτα ομάδα Ευρωλίγκας ο Παναθηναϊκός. 

Αμφιβάλλω πραγματικά αν η Μπασκόνια ερχόταν χωρίς απουσίες, που ήταν αρκετές βασικών, αν θα κερδίζαμε, νομίζω και ο κόσμος τις ίδιες αμφιβολίες έχει. 

Πραγματικά ο Ράντονιτς μας έχει απογοητεύσει μέχρι τώρα, έχουμε αρκετό δείγμα δουλειάς για να τον κρίνουμε καλόπιστα πάντα για το καλό της ομαδας: Όλα τα χρόνια της προπονητικής του καριέρας, είχε ένα status, του προπονητή που οι ομάδες του παίζουν σκληρή άμυνα και πιεση στον αντίπαλο!... Αυτά δεν τα έχουμε δει σε κανένα παιχνίδι, πλην ελαχίστων δεκαλεπτων που δεν αρκεί. 

Γιατί γίνεται αυτό στον Παναθηναϊκό; Δέχεται η ομάδα παρα πολλους πόντους σε δεκάλεπτα, δεν το λέω φυσικά μόνο για τους 107 πόντους που σημείωσε η Φενέρμπαχτσε, αλλά σε όλα τα παιχνίδια μας, αν δεν κρατάς χαμηλά στο σκορ τον αντίπαλο, τότε δεν υπάρχει και ελπιδα νίκης, όταν δεν σου περισσεύουν οι καλοί σουτέρ σου. 

Ο Ράντονιτς πρέπει να επαναφέρει την προπονιτικη του φιλοσοφία, δηλαδή, πρώτα η άμυνα, να γίνει ατου της ομάδας και μετά η επίθεση, οχι τα δυο ταυτόχρονα γιατί δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι παίχτες ή ανάποδα. 

Και καταλήγω στο εξής: Ο Εξάστερος Παναθηναϊκός πρέπει να νικήσει τα δυο εντός έδρας αρχικά με Βίρτους Μπολόνια και αμέσως μετά στην ίδια εβδομάδα, την Βιλερμπάν, για να μπορει να ελπιζει έστω. Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή με ήττα, τελείωσε οριστικά το όνειρο για 8αδα που μιλουσαν εξαρχής, όχι μόνο αυτό, αλλά θα επέλθουν και ριζικές αλλαγές στην ομάδα γενικώς. 

Θα τα πουμε στο επόμενο άρθρο, για κάτι θετικό ελπίζω. Καλη επιτυχία σε όλα τα τμήματα του συλλόγου μας!