Ν.ΠΑΤΕΡΑΣ: " ΙΔΟΥ Η ΑΛΗΘΕΙΑ..."

Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης, ο Ανδρέας Βγενόπουλος και ο Παύλος Γιαννακόπουλος σε συνάντηση που είχαμε στα γραφεία μου το 2008 μου ζήτησαν να αναλάβω πρόεδρος της ΠΑΕ εν μέσω μιας ταραχώδους για το σύλλογο εποχής, όπου κανείς δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη της ομάδας για δύο βασικούς λόγους...





Α) Την πολυετή εσωστρέφεια μέσα στο σύλλογο.

Β) Την παντοδυναμία του Ολυμπιακού/Κόκκαλη σε όλα τα επίπεδα.

Δέχτηκα να αναλάβω με την προϋπόθεση ότι όλοι οι μεγαλομέτοχοι θα στηρίξουν την προσπάθεια, αλλά σύντομα έγινε φανερό από τις εφημερίδες που ήλεγχαν ότι δεν υπήρχε τέτοια πρόθεση. Αντιθέτως πολλοί εντός και εκτός της ομάδας εύχονταν να αποτύχω στο έργο μου.

Το 2008-2009 αναλώθηκε στην προσπάθεια να μπουν οι βάσεις για μια νέα ομάδα με τριετή προοπτική.

Στο συγκεκριμένο διάστημα, λόγω απειρίας και έλλειψης χρόνου, έγιναν και ορισμένα σφάλματα στις μεταγραφές, καθώς υπήρξε απόλυτη ασυνεννοησία μεταξύ Βέλιτς και Αντωνίου (σημειωτέον πως και οι δύο είχαν προταθεί από τον Γιάννη Βαρδινογιάννη) και έτσι επέλεξα να παραμείνει ο δεύτερος, που ήταν πιο άφθαρτος επικοινωνιακά.

Τελικά χάσαμε το πρωτάθλημα αλλά είχαμε μια αξιοπρεπή πορεία στο Τσάμπιονς Λίγκ πετυχαίνοντας μεγάλες νίκες. Στη συνέχεια, το 2009, αποφασίσαμε να ενισχύσουμε επιπλέον την ομάδα με μεγάλες μεταγραφές όπως Σισέ, Λέτο, Κατσουράνης κ.λ.π. επιτυγχάνοντας στο τέλος της χρονιάς στο απόλυτο τους στόχους μας, κατακτώντας το ντάμπλ στην Ελλάδα και την πρόκριση στους «16» του Γιουρόπα Λίγκ.

Παραιτήθηκα το Μάιο του 2010 μετά τη λάσπη που δεχόμουν από τις οπαδικές εφημερίδες «Derby» και «Πράσινη» παρά την επιτυχημένη πορεία της ομάδας μας.

Από τον Μάιο μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2010, που μας ξανακάλεσε ο Γιάννης, δεν ασχολήθηκα με τις μεταγραφές, ούτε με την προετοιμασία της ομάδας ούτε με τα διοικητικά ή τα εξωδιοικητικά. Αντιθέτως, όταν μου ζήτησαν να αναλάβω ξανά τον Σεπτέμβριο του 2010 την προεδρία της ομάδας και παρότι γνώριζα τα όποια λάθη της προετοιμασίας του καλοκαιριού, αποφάσισα υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που συμφωνήσαμε και δεν τηρήθηκαν τελικά, να ξαναβοηθήσω στη νέα προσπάθεια.

Σας υπενθυμίζω εδώ ότι ΟΥΤΕ ΤΟ 2008 ΟΥΤΕ ΤΟ 2009 ΟΥΤΕ ΤΟ 2010 δεχόταν κανείς να αναλάβει το σύλλογο και να «βγάλει» τα κάστανα από τη φωτιά λόγω καθημερινών εσωτερικών προβλημάτων αλλά και της δύναμης του παρασκηνίου στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Επειδή πολλά ακούγονται για τα οικονομικά δεδομένα, έχω να πω τα εξής: ο Παναθηναϊκός σαν ΠΑΕ ήταν πάντα ζημιογόνος. Γνωρίζαμε όταν βάλαμε τα χρήματα στην ΑΜΚ του 2008 ότι κάποια στιγμή θα χρειαστεί ξανά να ενισχυθεί οικονομικά η ομάδα.

Όλες οι μεταγραφές και τα έξοδα καθʼ όλη τη διάρκεια της προεδρίας μου πληρώνονταν από τους διευθυντές που βρήκα στην ΠΑΕ και ήταν της πλήρους εμπιστοσύνης του Γιάννη Βαρδινογιάννη, κ. Φάνη Βουτσαρά και Αλέξανδρο Παπαδοσπυριδάκη. Καμιά οικονομική κίνηση δεν γινόταν χωρίς να τη γνωρίζουν οι ανωτέρω.

Τη δεύτερη χρονιά υπήρξε όντως μια υπέρβαση στις μεταγραφές, βασικά λόγω της αγοράς του Σισέ, η οποία θα καλυπτόταν από football trading, απʼ όπου τελικά πετύχαμε να εισπράξουμε τα μισά χρήματα από αυτά που είχαμε υπολογίσει. Έχουν δοθεί και τις δύο χρονιές λεπτομερείς πίνακες που αφορούν τις μεταγραφές και το football trading στα διοικητικά συμβούλια από τον Κώστα Αντωνίου και όλες οι αποφάσεις οικονομικού περιεχομένου είχαν εγκριθεί από το ΔΣ της ΠΑΕ.

Ξεκαθάρισα τους λόγους της οριστικής παραίτησής μου στην επιστολή της 20ης Δεκεμβρίου του 2010 και εξήγησα στο ΔΣ αλλά και τους μεγαλομετόχους προσωπικά ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει ενότητα, ο κόσμος του Παναθηναϊκού φαίνεται (τιμωρία τριών αγωνιστικών από επεισόδια) να μη στηρίζει τη διοίκηση και ταυτόχρονα συνέχιζα να δέχομαι λάσπη από τις οπαδικές εφημερίδες (των μεγαλομετόχων), δεν υπήρχε κανένας λόγος να παραμείνω.

Αντιθέτως, θεώρησα χρέος μου να παραιτηθώ και να διευκολύνω το ΔΣ να βρει ένα νέο πρόσωπο, ενωτικό και συναινετικό, να συνεχίσει την προσπάθεια που έκανα την τελευταία διετία, δηλαδή να φέρει και πάλι τον κόσμο στο γήπεδο και να κρατάει ισορροπία ανάμεσα στους μεγαλομετόχους.

Σημειώστε ότι κατά τις δύο αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου από το 2008 ως το 2010 οι μεγαλομέτοχοι έβαλαν τα ακόλουθα ποσά:


Α. Βγενόπουλος 22 εκατ. Ευρώ


Ν. Πατέρας 11 εκατ. Ευρώ (+1 εκατ. Ευρώ πριμ τίτλου)


Π. Γιαννακόπουλος 10 εκατ.


Μ. Ζολώτας 9 εκατ.


Πολέμης, Ξυλάς, Νίκας 9 εκατ.


Π. Δάβαρης 5 εκατ.


Γ. Βαρδινογιάννης 5 εκατ.

Λοιποί μέτοχοι: το υπόλοιπο ποσό

Καλό θα είναι να μην αδικούμε κανέναν από αυτούς που πρόσφεραν έστω και ένα ευρώ για το καλό της ομάδας μας γιατί δύσκολα θα βρεθούν άνθρωποι να βοηθήσουν στο μέλλον μετά τη λάσπη και τη συκοφαντία που δεχτήκαμε εμείς παρά την κατάκτηση του ντάμπλ.

Πηγή:Goal

(ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΑΣ)