"ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΑΛ ΧΑΛΙΛΙ..."
O Deep Green γράφει: Λοιπόν αδέλφια, οι μεταγραφές ξεκίνησαν... και κοντεύουν να ολοκληρωθούν για τον Παναθηναϊκό σε κλίμα Εκπτώσεων...
Στα 50 μου δεν θυμάμαι άλλη φορά τον Παναθηναϊκό να τρέχει στις αγορές για να βρει ανάμεσα στα απομεινάρια των πραματευτάδων κάποια παικτάκια που θα κάνουν τη διαφορά στην ομάδα.
Τέτοιον ξεπεσμό - σε καλό να μας βγει, που λέει κι η θεία μου η Αθανασία - μήτε στον εχθρό μου δεν τον εύχομαι.
Στο άρθρο αυτό δεν θα αναφερθώ στην ποδοσφαιρική αξία των ποδοσφαιριστών που παίρνουμε φέτος, γιατί πιστεύω πως κι ο ίδιος ο Φερέιρα αυτή τη στιγμή δεν έχει ιδέα του τι ομάδα θα του προκύψει με την έναρξη των φετινών υποχρεώσεων, οι οποίες ξεκινούν σε ένα δεκαήμερο πάνω - κάτω.
Το ξεκαθαρίζω αυτό, για να μη βγει κάποιος στα σχόλια κι αρχίσει να μου αναλύει τα προσόντα των παικτών ανεξάρτητα απ την αγοραστική τους αξία.
Αυτά είναι "θρίχες... κατσαρές".
Εδώ μιλάμε για τον PANATHINAIKOS που λατρεύουμε και θέλουμε να βλέπουμε σε Ελλάδα και Ευρώπη να ανεβάζει ψηλά τον πήχη.
Για πρώτη φορά όμως φέτος, ο Παναθηναϊκός κατεβάζει πολύ χαμηλά τον πήχη και η Διοίκηση προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι προτιμότερο να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ως νάνοι παρά να δυστυχούμε ως ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΊ.
Γιατί μόνο να γίνουμε νάνοι, αν υποτάξουμε τα Παναθηναϊκά μας αισθήματα, θα αισθανθούμε μια χαρά με αυτό το ξεφτίλισμα του Παναθηναϊκού ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ αλλά προτίμησε τις πανηγυρτζίδικες αγορές του "Αλ Χαλίλι" με την προσδοκία να βρει ανάμεσα στα μπακίρια των πραματευτάδων πραγματικό μάλαμα (=χρυσάφι).
Ο Παναθηναϊκός φέτος φέρνει παίκτες ελεύθερους και δανεικούς!
Παίκτες που δεν τους αναζήτησε καμιά άλλη ομάδα.
Παίκτες που είναι φυσικό να ανάβουν λαμπάδες ίσα με το μπόι τους κάθε μέρα στο θεό που πιστεύουν για την απίστευτη κωλοφαρδία τους να βρεθούν σε έναν τόσο μεγάλο και ιστορικό σύλλογο της Ευρώπης.
...
Όταν ακούω λοιπόν οπαδούς του Παναθηναϊκού να περιγράφουν την "ομάδα του μέλλοντος", που θα τρέχει σε σφαίρια από δεξιά κι αριστερά και στο κέντρο θα έχει δυο βράχους απροσπέλαστους και στην άμυνα θα έχει τείχος και στο σκοράρισμα δεν θα ξέρουν οι αντίπαλοι ποιον να πρωτομαρκάρουν, μου έρχεται το στομάχι στο στόμα να ξεράσω και το σκατό μου.
...
Ε λοιπόν κάποιοι έχουν πεισθεί ότι είναι βολικό για έναν οπαδό να γίνει νάνος, προκειμένου να του φαίνεται μεγαλείο αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό, απ το να διατηρεί το ανάστημα του για να βλέπει με πίκρα και αγανάκτηση την ομάδα των ονείρων του να γίνεται ομαδούλα της σειράς που αναζητά ταλεντάκια 25-30 ετών τα οποία υποτίθεται ότι καμιά άλλη σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα δεν μπόρεσε να δει και να ανακαλύψει όλα αυτά τα χρόνια.
Είναι λυπηρό να βλέπεις έναν Παναθηναϊκό να έχει εγκαταλείψει πλήρως το σκάουτινγκ, να μην ακούς το παραμικρό για στόχους και αντίθετα να κυριαρχεί η άποψη ότι και χωρίς λεφτά φτιάχνονται ομάδες.
Ναι ρε καρντάση μου, ομάδες φτιάχνονται και χωρίς λεφτά.
Φτάσαμε στο σημείο άραγε, να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό σαν μια ομαδούλα που προσπαθεί να κάνει την υπέρβαση με μικρό μπάτζετ και πολύ μυαλό;
Ας μου δείξει λοιπόν κάποιος το "λαμπερό μυαλό" που σχεδιάζει το "νέο Παναθηναϊκό" στις αγορές του Αλ Χαλίλι.
Ποιός; Ο Φερέιρα; Μα αυτός αν δεν πιάσει τζακ ποτ Λότοο, Τζόκερ, Εθνικό και Λαϊκό μαζί, δεν θα δει παρέλαση στην Ελλάδα, γιατί θα του τα φορτώσουν όλα (ήδη οι φυλλάδες έπιασαν δουλειά και του χρεώνουν όλες τις μεταγραφές) και θα διωχθεί ως ο υπαίτιος της καταστροφής από τους ίδιους που υποτίθεται ότι σήμερα τον στηρίζουν κτλ κτλ.
Ποιος λοιπόν είναι ο σχεδιαστής του νέου μοντέλου ποδοσφαιρικής ανάπτυξης του Παναθηναίκού;
Να σας πως εγώ τι πιστεύω;
ΚΑΝΕΙΣ!
Και δεν υπάρχει κανείς, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει σχεδιασμός ποδοσφαιρικής ανάπτυξης αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό.
Την υποχρέωση της κάνει η οικογένεια που διοικεί.
Ταμείο έγινε ήδη με την πώληση Σισέ και η οδηγία που δόθηκε δια του υπαλλήλου Γόντικα ήταν σαφής: "Δεν αγοράζουμε παίκτες. Βρίσκουμε ελεύθερους, ζητάμε δανεικούς και τη βγάζουμε με ΜΗΔΕΝ ΜΠΑΤΖΕΤ".
...
Ε λοιπόν, όσοι αισθάνονται όμορφα με την ομάδα της καρδιά τους που σκαλίζει ανάμεσα στα μπακίρια μπας και βρει μάλαμα, ας κοιταχτούν στον καθρέφτη για να δουν μήπως το τριφύλλι στην καρδιά έχει ξεθωριάσει...
...
Για εμένα PANATHINAIKOS = Πορεία τίτλου στην Ευρώπη = Πρωταθλήματα στην Ελλάδα = μεγάλοι παίκτες στο ρόστερ = Πρωταγωνιστής κι όχι κομπάρσος.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Στα 50 μου δεν θυμάμαι άλλη φορά τον Παναθηναϊκό να τρέχει στις αγορές για να βρει ανάμεσα στα απομεινάρια των πραματευτάδων κάποια παικτάκια που θα κάνουν τη διαφορά στην ομάδα.
Τέτοιον ξεπεσμό - σε καλό να μας βγει, που λέει κι η θεία μου η Αθανασία - μήτε στον εχθρό μου δεν τον εύχομαι.
Στο άρθρο αυτό δεν θα αναφερθώ στην ποδοσφαιρική αξία των ποδοσφαιριστών που παίρνουμε φέτος, γιατί πιστεύω πως κι ο ίδιος ο Φερέιρα αυτή τη στιγμή δεν έχει ιδέα του τι ομάδα θα του προκύψει με την έναρξη των φετινών υποχρεώσεων, οι οποίες ξεκινούν σε ένα δεκαήμερο πάνω - κάτω.
Το ξεκαθαρίζω αυτό, για να μη βγει κάποιος στα σχόλια κι αρχίσει να μου αναλύει τα προσόντα των παικτών ανεξάρτητα απ την αγοραστική τους αξία.
Αυτά είναι "θρίχες... κατσαρές".
Εδώ μιλάμε για τον PANATHINAIKOS που λατρεύουμε και θέλουμε να βλέπουμε σε Ελλάδα και Ευρώπη να ανεβάζει ψηλά τον πήχη.
Για πρώτη φορά όμως φέτος, ο Παναθηναϊκός κατεβάζει πολύ χαμηλά τον πήχη και η Διοίκηση προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι προτιμότερο να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ως νάνοι παρά να δυστυχούμε ως ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΊ.
Γιατί μόνο να γίνουμε νάνοι, αν υποτάξουμε τα Παναθηναϊκά μας αισθήματα, θα αισθανθούμε μια χαρά με αυτό το ξεφτίλισμα του Παναθηναϊκού ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ αλλά προτίμησε τις πανηγυρτζίδικες αγορές του "Αλ Χαλίλι" με την προσδοκία να βρει ανάμεσα στα μπακίρια των πραματευτάδων πραγματικό μάλαμα (=χρυσάφι).
Ο Παναθηναϊκός φέτος φέρνει παίκτες ελεύθερους και δανεικούς!
Παίκτες που δεν τους αναζήτησε καμιά άλλη ομάδα.
Παίκτες που είναι φυσικό να ανάβουν λαμπάδες ίσα με το μπόι τους κάθε μέρα στο θεό που πιστεύουν για την απίστευτη κωλοφαρδία τους να βρεθούν σε έναν τόσο μεγάλο και ιστορικό σύλλογο της Ευρώπης.
...
Όταν ακούω λοιπόν οπαδούς του Παναθηναϊκού να περιγράφουν την "ομάδα του μέλλοντος", που θα τρέχει σε σφαίρια από δεξιά κι αριστερά και στο κέντρο θα έχει δυο βράχους απροσπέλαστους και στην άμυνα θα έχει τείχος και στο σκοράρισμα δεν θα ξέρουν οι αντίπαλοι ποιον να πρωτομαρκάρουν, μου έρχεται το στομάχι στο στόμα να ξεράσω και το σκατό μου.
...
Ε λοιπόν κάποιοι έχουν πεισθεί ότι είναι βολικό για έναν οπαδό να γίνει νάνος, προκειμένου να του φαίνεται μεγαλείο αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό, απ το να διατηρεί το ανάστημα του για να βλέπει με πίκρα και αγανάκτηση την ομάδα των ονείρων του να γίνεται ομαδούλα της σειράς που αναζητά ταλεντάκια 25-30 ετών τα οποία υποτίθεται ότι καμιά άλλη σοβαρή ευρωπαϊκή ομάδα δεν μπόρεσε να δει και να ανακαλύψει όλα αυτά τα χρόνια.
Είναι λυπηρό να βλέπεις έναν Παναθηναϊκό να έχει εγκαταλείψει πλήρως το σκάουτινγκ, να μην ακούς το παραμικρό για στόχους και αντίθετα να κυριαρχεί η άποψη ότι και χωρίς λεφτά φτιάχνονται ομάδες.
Ναι ρε καρντάση μου, ομάδες φτιάχνονται και χωρίς λεφτά.
Φτάσαμε στο σημείο άραγε, να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό σαν μια ομαδούλα που προσπαθεί να κάνει την υπέρβαση με μικρό μπάτζετ και πολύ μυαλό;
Ας μου δείξει λοιπόν κάποιος το "λαμπερό μυαλό" που σχεδιάζει το "νέο Παναθηναϊκό" στις αγορές του Αλ Χαλίλι.
Ποιός; Ο Φερέιρα; Μα αυτός αν δεν πιάσει τζακ ποτ Λότοο, Τζόκερ, Εθνικό και Λαϊκό μαζί, δεν θα δει παρέλαση στην Ελλάδα, γιατί θα του τα φορτώσουν όλα (ήδη οι φυλλάδες έπιασαν δουλειά και του χρεώνουν όλες τις μεταγραφές) και θα διωχθεί ως ο υπαίτιος της καταστροφής από τους ίδιους που υποτίθεται ότι σήμερα τον στηρίζουν κτλ κτλ.
Ποιος λοιπόν είναι ο σχεδιαστής του νέου μοντέλου ποδοσφαιρικής ανάπτυξης του Παναθηναίκού;
Να σας πως εγώ τι πιστεύω;
ΚΑΝΕΙΣ!
Και δεν υπάρχει κανείς, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει σχεδιασμός ποδοσφαιρικής ανάπτυξης αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό.
Την υποχρέωση της κάνει η οικογένεια που διοικεί.
Ταμείο έγινε ήδη με την πώληση Σισέ και η οδηγία που δόθηκε δια του υπαλλήλου Γόντικα ήταν σαφής: "Δεν αγοράζουμε παίκτες. Βρίσκουμε ελεύθερους, ζητάμε δανεικούς και τη βγάζουμε με ΜΗΔΕΝ ΜΠΑΤΖΕΤ".
...
Ε λοιπόν, όσοι αισθάνονται όμορφα με την ομάδα της καρδιά τους που σκαλίζει ανάμεσα στα μπακίρια μπας και βρει μάλαμα, ας κοιταχτούν στον καθρέφτη για να δουν μήπως το τριφύλλι στην καρδιά έχει ξεθωριάσει...
...
Για εμένα PANATHINAIKOS = Πορεία τίτλου στην Ευρώπη = Πρωταθλήματα στην Ελλάδα = μεγάλοι παίκτες στο ρόστερ = Πρωταγωνιστής κι όχι κομπάρσος.
Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια