"ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΖΟΓΟΣ..."

Ο DeepGreen γράφει: Αδέλφια όπως είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο, το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.Και είναι αδύνατον, γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα πολύ λογικό άθλημα...

Και σε ένα λογικό παιχνίδι όταν προσπαθείς να ποντάρεις στην εξαίρεση, παύεις να είσαι λογικός και γίνεσαι ένας κοινός τζογαδόρος που πιστεύει ότι κάθε φορά που γυρίζει ο τροχός η μπίλια θα κάθεται στον αριθμό που ποντάρεις.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα τυχερό παιχνίδι. Απλά η τύχη παίζει τα παιχνίδια της στην στρογγυλή θεά, όχι όμως όπως τα παίζει στη μπίλια της ρουλέτας.
Στη ρουλέτα ο παίκτης είσαι εσύ αλλά δεν μπορείς να κατευθύνεις την μπίλια εκεί που ποντάρεις, ενώ στο ποδόσφαιρο έχεις παίκτες που κατευθύνουν τη μπάλα προς την εστία.
Το μονό κοινό που έχουν η ρουλέτα με το ποδόσφαιρο σήμερα είναι, ότι παίζονται με λεφτά και για τα λεφτά.
Ένας τζογαδόρος, πλούσιος η φτωχός, μπορεί να ρίχνει σε ένα τυχερό παιχνίδι όσα λεφτά τραβά η κάρδια του γνωρίζοντας ότι απλά ικανοποιεί το πάθος του. Τον τρελαίνει το ποντάρισμα στην τύχη. Ηδονίζεται με το ρίσκο που παίρνει και είναι αποφασισμένος να χάσει τα πάντα προκειμένου να παίξει μαζί της ένα παιχνίδι στην κόψη του ξυραφιού.
Στο ποδόσφαιρο αν προσπαθήσεις να παίξεις με την τύχη δεν υπάρχει καμία ηδονή. Είσαι απλά χαμένος από χέρι, γιατί αν θελήσεις να κερδίσεις, η να μη χάσεις χρήματα, ποντάροντας στο παιχνίδι με παίκτες χωρίς ιδιαίτερες ικανότητες (η χαρακτηριστικά που δεν ταιριάζουν για ένα καλό σύνολο) δίνεις στον αντίπαλο την ευκαιρία να διαβάσει το μειονέκτημα σου και στο τέλος να σε νικήσει κατά κράτος.

Στη ρουλέτα αν δεν θέλεις να χάσεις απλά φεύγεις απ το τραπέζι την κατάλληλη στιγμή. Στο ποδόσφαιρο αν δεν θέλεις να χάσεις απλά… πρέπει να παίρνεις καλούς ποδοσφαιριστές, να τους προσθέτεις στο σύνολο που έχεις, να αφαιρείς απ το σύνολο αυτούς που εμποδίζουν την ανάπτυξη του παιχνιδιού και βήμα το βήμα να διατηρείς ένα αξιόμαχο σύνολο, χωρίς ρίσκο και κυρίως χωρίς να ποντάρεις στην τύχη.
Στο ποδόσφαιρο, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις επιτυχίες αν παίζεις σαν τζογαδόρος και ελπίζεις ότι αφαιρώντας και όχι προσθέτοντας σε ένα σταθερό σύνολο (κορμό ομάδας) θα είσαι ο τυχερός που θα σου βγει ο πρώτος αριθμός του λαχείου στο πρόσωπο παικτών χωρίς πιστοποιητικό εγνωσμένης ικανότητας. Και βεβαία είσαι πιο ανόητος από τον πιο ανόητο τζογαδόρο αν πιστεύεις ότι διαλύοντας ένα καλό σύνολο θα έχεις την τύχη με το μέρος σου, ώστε να σου κάτσει ένα πιο καλο σύνολο απ το πουθενά.

Αυτό που βλέπουμε στο χορτάρι με τις φανέλες του Παναθηναϊκού, στην πραγματικότητα δεν είναι η ομάδας του Παναθηναϊκού, αλλά το αποτέλεσμα ενός τζογαδόρικου εγχειρήματος, με παίκτες για τους οποίους ελπίζουμε, ότι από τύχη θα γίνουν ένα καλο σύνολο.
Εμ… έτσι δεν γίνεται ομάδα.
Έτσι διαλύεται μια ομάδα.
Έτσι καταστρέφεται το DNA μιας ομάδας.
Έτσι χάνεται μια καλή ομάδα και γίνεται ολοένα και χειρότερη.

Είπαμε, το ποδόσφαιρο όπως και ο τζόγος παίζονται με λεφτά και για τα λεφτά.
Αυτό είναι το μονό κοινό στοιχειό των παιχνιδιών.
Χωρίς λεφτά απλά δεν πλησιάζεις το τραπέζι της ρουλέτας και χωρίς λεφτά δεν κάνεις ομάδα με αξιώσεις για νίκες και έσοδα.
Φέτος, όχι απλά δεν μπήκαν λεφτά στο ροστερ αλλά προσπάθησε…(ποιος άραγε;) να βγάλει λεφτά διαλύοντας το ροστερ. Διπλό το κακό λοιπόν. και η τύχη σου γυρίζει την πλάτη και η μαθηματική λογική του ποδόσφαιρου σε πληρώνει αυτό που αξίζεις.
Διαλύεις ομάδα χάνεις.
Κτίζεις ομάδα κερδίζεις.
Βάζεις καλά υλικά έχεις γέρο οικοδόμημα.
Βάζεις φθηνα υλικά, έχεις ένα σαθρό οικοδόμημα.
Κι αν η τύχη σου χαμογελάσει όταν πλέον θα έχεις χάσει τα πάντα θα είναι αργά για να ρέφαρες.
…
Για το φιάσκο του φετινού Παναθηναϊκού στην Ευρώπη ισχύουν όλα τα παραπάνω και το μονό που ακούω είναι ότι «μπορεί… να γίνει κάτι μαγικό για να αλλάξει η τύχη μας».
…
Πέρυσι αφήσαμε και πάλι κάποιους ανενόχλητους να στήσουν το πρωτάθλημα και φυσικά το χάσαμε με τα χεριά κάτω. Η ομάδας χρειαζόταν ενίσχυση σε βασικά νευραλγικά σημεία και αντίθετα αποδυναμωθήκαμε στα πιο νευραλγικά σημεία της.
Πολλοί θα κατηγορήσουν το Φέρετρα…
Μα γιατί άραγε;
Ποιους είχε στον πάγκο για να χρησιμοποιήσει αντι των παικτών που δεν μπορούσαν να κάνουν τα στοιχειώδη και δεν τους χρησιμοποίησε;
Ποιους;
ΚΑΝΕΝΑΝ! Ρωτούσα χθες τους φίλους μου που είχαν τρελαθεί βλέποντας το χάλι μας, «ποιον να βάλει ρε παιδία για να βγάλει τον Βυντρα, τον Σπυροπουλο κτλ; Πες τε με το ονοματεπώνυμο τους, ποιους έχει ο άνθρωπος στον πάγκο για να κάνει αλλαγές;»
…
Ο Φερέιρα προσπαθεί να φτιάξει σύνολο με παίκτες που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, ανακατεύοντας την τράπουλα με τους συγκεκριμένους προβληματικούς παίκτες που και πέρυσι δεν μπορούσαν να έχουν διάρκεια και αξιοπιστία στο παιχνίδι τους, αλλα… χωρίς δυο τεραστίους παικταράδες που σήκωναν την ομάδα στις πλάτες τους. Και βεβαία, όταν δεν σου βγαίνει το υλικό που έχεις, οδηγείσαι και σε λάθη, όπως πιθανόν αυτά που έκανε ο κόουτς στο συγκεκριμένο αγώνα.
…
Εγώ προσωπικά μονό οίκτο αισθάνομαι γι αυτόν τον άνθρωπο.

Υ.Γ.
Υποσχέθηκα… ότι δεν θα γράψω για τον φυσικό αυτουργό, τον άνθρωπο που μεθοδικα και ανενόχλητος αφανιζει το DNA του ΝΙΚΗΤΗ ΑΞΙΟΣΕΒΑΣΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ Παναθηναϊκού βάζοντας κάποια ΜΜΕ να τον αβαντζάρουν.
Αυτό το παιχνίδι της επικοινωνίας η μάλλον, της προπαγάνδας είναι γελοίο και μου θυμίζει τα «επίκαιρα» που έπαιζαν οι κινηματογράφοι επί χούντας πριν από κάθε ταινία για να μαθαίνουμε πόσο μεγάλη λατρεία είχε ο κόσμος στα πρόσωπα των συνταγματαρχών.
Με τις υγείες μας αδέλφια.