ΜΠΑΤΙΣΤ: "ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΧΑΝΑ"

Για την μεγάλη θέληση που ει χε να παίξει στον τελικό παρά τον τραυματισμό του και για την κατάκτηση του τίτλου, μίλησε ο Μάικ Μπατίστ...

Αναλυτικά όσα έγραψε στο paobcblog.gr:

"Είμαστε εδώ στο ΟΑΚΑ και προχωράμε με στόχο τον επόμενο αγώνα, έχοντας ήδη γιορτάσει έναν ακόμη τίτλο. Αυτές τις τελευταίες μέρες με ρωτούσατε πολλοί για τον τραυματισμό μου, τον τίτλο και τον ίδιο τον τελικό. Πριν από οτιδήποτε άλλο, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τη στήριξή σας και τα μηνύματά σας όλες αυτές τις μέρες. Και για να ξέρετε: Τίποτα δεν με σταματά!

Το πόδι μου με ενοχλεί λίγο, αλλά τίποτα δεν με σταματά. Στην προκειμένη περίπτωση, είχαμε έναν αγώνα με τον Ολυμπιακό που πάντα είναι ένα μεγάλο παιχνίδι και επιπλέον είχαμε μπροστά μας ένα στόχο να πετύχουμε, ένα τρόπαιο που θέλαμε να κατακτήσουμε. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω αυτόν τον αγώνα. Θα έπρεπε να μου κόψουν και τα δύο πόδια για να το χάσω! Και ειλικρινά, θα έμπαινα στο γήπεδο για να προσφέρω ότι μπορώ, έστω και το ελάχιστο, θα έμπαινα για να κάνω ότι καλύτερο μπορούσα, άσχετα με το πώς ήταν το πόδι μου. Και αυτό έκανα το Σάββατο. Κι επίσης, επειδή έχουμε δύο αγώνες για το ελληνικό πρωτάθλημα και τις αναμετρήσεις με τη Μακάμπι να ακολουθούν, ήθελα να βρω το ρυθμό μου. Δεν ήθελα να χάσω αγώνες και να βγω εκτός ρυθμού. Πετύχαμε έναν από τους στόχους μας, να κατακτήσουμε το Κύπελλο Ελλάδας και τώρα ο επόμενος στόχος μας είναι να κατακτήσουμε την Ευρωλίγκα. Έχουμε πιθανότητες και το πρώτο βήμα θα πρέπει να γίνει απέναντι στη Μακάμπι.

Ξέρω ότι στη διάρκεια του τελικού είχαμε σκαμπανεβάσματα. Κανένα παιχνίδι δεν είναι τέλειο. Ξεκινήσαμε καλά, πήραμε μια σημαντική διαφορά, αλλά ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα και έχει παίκτες που είναι μαχητές και δεν θα μας διευκόλυναν. Επέστρεψαν και έφτασαν στο +13. Στο διάστημα αυτό κάναμε πολλά λάθη, χάναμε σουτ, δεν είχαμε σωστές επιθέσεις, ενώ και αμυντικά δεν φέραμε σε πέρας την αποστολή μας σε αρκετές περιπτώσεις. Προσπαθήσαμε όμως να μειώσουμε αυτή τη διαφορά των 13 πόντων όσο περισσότερο μπορούσαμε πριν την έναρξη της τέταρτης περιόδου. Ένα 10-0 μας βοήθησε, γιατί μειώσαμε στους τρεις πόντους. Και ήξερα ότι από τη στιγμή που μειώσαμε, είχαμε μεγάλες πιθανότητες να πάρουμε τη νίκη. Μπορεί να μην μπήκαμε καλά ούτε στο τέταρτο δεκάλεπτο, αλλά τα τελευταία έξι λεπτά του αγώνα ανασυγκροτηθήκαμε αμυντικά, τους αναγκάσαμε να κάνουν λάθη και βρήκαμε ρυθμό στην επίθεση, κάνοντας τα πράγματα δύσκολα για τους αντιπάλους μας, καταφέρνοντας να πάρουμε τη νίκη με έναν πόντο. Και είμαι χαρούμενος γι’ αυτό. Κι εννοείται ότι πανηγυρίσαμε για έναν ακόμη τίτλο. Το πανηγυρίσαμε όπως θα έπρεπε, γιατί ήταν ένα πολύ έντονο παιχνίδι. Και γιατί είχες στο παρκέ δύο ομάδες που είναι αντίπαλοι, δύο ομάδες που σέβονται η μία την άλλη, δύο ομάδες με πολύ καλούς παίκτες και πιστεύω ότι όταν έχεις δύο ομάδες που έχουν ιστορία και παράδοση, κάθε αγώνας είναι μεγάλος. Οπότε δεν έχει σημασία αν νικάς με έναν πόντο ή εύκολα, η αντιμετώπιση είναι ίδια. Ήταν ένας ακόμη τίτλος. Σεβόμαστε τον αντίπαλό μας πάρα πολύ. Κάνουμε όλη την ίδια δουλειά. Όλοι παίζουμε όσο καλύτερα μπορούμε. Όλοι έχουν την άποψή τους φυσικά, αλλά αυτή είναι η δική μου. Όλοι προσπαθούμε να κερδίσουμε αγώνες και τίτλους. Αυτό κάνουμε όλοι εδώ στον Παναθηναϊκό.

Γι’ αυτό παίζουμε μπάσκετ. Γι’ αυτό ήθελα κι εγώ τόσο πολύ να παίξω σε αυτόν τον αγώνα. Το πόδι μου πονούσε ακόμη και την Παρασκευή, αλλά στην τελευταία προπόνηση είδα ότι μπορούσα να τρέξω, να κάνω άλματα, να κινηθώ όπως ήθελα. Ήξερα από την Παρασκευή ότι στον αγώνα θα ήμουν στο 80-85%, όπως ήξερα ότι αν βρισκόμουν κάπου εκεί θα μπορούσα να αγωνιστώ και να παλέψω για αυτό το 10-15% που έλειπε. Όταν αρχίζεις να παίζεις η αδρεναλίνη αναλαμβάνει τα υπόλοιπα. Στα τελευταία λεπτά, δευτερόλεπτα, ξέραμε ότι έπρεπε να επιστρατεύσουμε την άμυνα. Έτσι κερδίζεις τίτλους: Από την άμυνα. Ο Ομπράντοβιτς μας το λέει κάθε μέρα και ο Ιτούδης το ίδιο, ότι «η άμυνα δεν είναι μια περιστροφή, αλλά πολλές περιστροφές». Και όταν ο Σάρας ήρθε να με βοηθήσει με τον Σπανούλη, έφυγα να βρω τον παίκτη μου, στον οποίο ήδη βρισκόταν ο Διαμαντίδης και έπρεπε να βρω τον ανοιχτό παίκτη. Ήταν ο Πρίντεζης, ήρθε και το κόψιμο που ήταν σημαντικό. Αλλά βγήκε μέσα από την άμυνα όλων. Όταν παίζεις δεν σκέφτεσαι αν πονάς ή όχι. Την περασμένη εβδομάδα έκανα 6-7 θεραπείες, έβαζα συνέχεια πάγο. Ο φυσιοθεραπευτής μας, ο Άκης, πραγματικά δοκιμάστηκε αυτή την εβδομάδα, γιατί δεν ήμουν ο μόνος που είχε πρόβλημα. Ήταν τραυματίες και ο Ίαν και ο Στράτος. Έκανε πολλές… υπερωρίες ώστε να είμαστε στη σύνθεση και να είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε την ομάδα να κατακτήσει το κύπελλο και του αξίζουν τα εύσημα που κατάφερε να μας έχει έτοιμους να παίξουμε.

Και είναι και κάτι τελευταίο, το οποίο θα ήθελα να πω για τον κόουτς Ομπράντοβιτς, γιατί ξέρω ότι είπε κάποια θετικά πράγματα για μένα ως Μάικ και ως… Μιχάλη. Σημαίνει πολλά αυτό για μένα. Ο κόουτς με έχει βοηθήσει πολύ. Είμαι ευγνώμων και εκτιμώ κάθε ευκαιρία που μου έδωσε. Στη διαδρομή μας δεν ήταν πάντα όλα εύκολα, αλλά πάντα πίστευε σε μένα, είχε εμπιστοσύνη σε μένα και σε αυτά που μπορούσα να κάνω. Όταν έχεις έναν τέτοιο προπονητή, θέλεις σε κάθε περίπτωση να βγαίνεις έξω στο γήπεδο και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, ώστε να παραμείνει η ομάδα επιτυχημένη. Είμαι πραγματικά χαρούμενος. Πρώτον, γιατί βιώνω αυτή την επιτυχία ως Αμερικάνος και δεύτερον ως… Έλληνας… Ως Μιχάλης…

Αυτά για την ώρα και περιμένουμε να σας δούμε στο ΟΑΚΑ…
Μάικ".


Editorial: (greenarea team)