ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΕΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ...
Πρώτη επίσκεψη στο εξοχικό για τη φετινή σεζόν, είχε πάλι πικρό παστέλι για τους ερυθρόσβερκους...
Με το τέλος της παρισινής σεζόν κάποιοι μιλούσαν για κόκκινες αυτοκρατορίες κλπ, λόγια μεγάλα χωρίς ουσία και πραγματική επιχειρηματολογία, κλασικά τα μυαλά τους είχαν πάρει αέρα.
Η ομάδα του Σασα Τζορτζεβις, σαφώς με νέα πρόσωπα, κατά μεγάλο ποσοστό μια νέα ομάδα αλλά με μπασκετικές προσωπικότητες, χωρίς να πιάσει μεγάλη απόδοση, νίκησε εύκολα τους Πελάτες που είχαν και το ίδιο ροστερ τους κυρίως, αρα πιο δουλεμένοι και πιο συμπαγείς υποτίθεται, χάσανε με άνεση και αν δεν χαλάρωναν οι πράσινοι θα είχε διψήφιο νούμερο η διαφορά.
Μόνο ευχάριστα μπορεί να είναι στη συνέχεια τα πράγματα για τον Εξαστερο Παναθηναϊκό, αν αναλογιστούμε πως οι παίχτες ψάχνουν ακόμα τα πατήματα τους, αποκτήσουν χημεία και συνοχή, όλο αυτό θα αναπτυχθεί με την πάροδο των αγόνων σε Ελλάδα και Ευρώπη, τότε λοιπόν θα δουν ωραία πράγματα τα μάτια μας και άσχημα οι αντίπαλοι....
Τι είδαμε λοιπόν στο πρώτο επίσημο; Μια ήρεμη σιγουριά και άνεση, αυτό πήγαζε από τον Τζορτζεβιτς, που σαν άλλος Ζοτς παρουσίασε την ομάδα έτοιμη για το διπλό χωρίς να φανεί καθόλου η αγωνία για την κατάληξη του παιχνιδιού.
Τον Διαμαντιδη φρέσκο, ορεξάτο, με θέληση και έτοιμο να δώσει τα πάντα στο παρκέ ώστε το τέλος της σεζόν να τον βρει τροπαιούχο και στις τρεις διοργανώσεις, για ένα φινάλε ονειρικό.
Για τον Νικ Καλαθη, σταθερός και αξιόπιστος για την δουλεία που τον θέλει ο προπονητής, επίσης και ένα πολύ καλό γρανάζι βοήθειας στον Διαμαντιδη, αμυντικά και δημιουργικά.
Για τον Ραντουλιτσα, γνωστή η αξία του, ήταν μεν βαρύς αλλά είναι μια μονάδα δυνατή πρώτης γραμμής, φάνηκε πως δεν χρειαζόταν τόσο πολύ σε αυτό το ματς, αλλά στη συνέχεια θα βοηθήσει αισθητά. Σίγουρα δεν είναι Μπατίστα, μπορεί όμως να βγει και Πεκο.
Για τον Παβλοβιτς, τα λόγια περιττά, οι γνωστές του μπάσκετ ξέρουν και τον αποθεώνουν, φίλαθλοι και αντίπαλοι, με τις πρώτες του κινήσεις στο παρκέ έδειχνε πως ει ναι παίχτης nbaερ, έξαλλου 13 χρόνια στο nba είναι αυτά.
Και οι υπόλοιποι που έπαιξαν, Φελντιν, Κουσνιτζ κλπ, πρόσφεραν όσο μπορούσαν, είπαμε είναι και αρχή ακόμα, θα βρουν ρυθμό και συνοχή όλοι αγώνα με αγώνα.
Υ.γ.Πρώτη αγωνιστική με Αρη για το πρωτάθλημα, άρχισε με νικη, συνέχεια στην πρεμιέρα των ομίλων της Ευρωλιγκα και μετά πάλι ντέρμπι με πελάτη στο ΟΑΚΑ. Τα ωραία θα συνεχιστούν...
Editorial: (greenarea team)
Με το τέλος της παρισινής σεζόν κάποιοι μιλούσαν για κόκκινες αυτοκρατορίες κλπ, λόγια μεγάλα χωρίς ουσία και πραγματική επιχειρηματολογία, κλασικά τα μυαλά τους είχαν πάρει αέρα.
Η ομάδα του Σασα Τζορτζεβις, σαφώς με νέα πρόσωπα, κατά μεγάλο ποσοστό μια νέα ομάδα αλλά με μπασκετικές προσωπικότητες, χωρίς να πιάσει μεγάλη απόδοση, νίκησε εύκολα τους Πελάτες που είχαν και το ίδιο ροστερ τους κυρίως, αρα πιο δουλεμένοι και πιο συμπαγείς υποτίθεται, χάσανε με άνεση και αν δεν χαλάρωναν οι πράσινοι θα είχε διψήφιο νούμερο η διαφορά.
Μόνο ευχάριστα μπορεί να είναι στη συνέχεια τα πράγματα για τον Εξαστερο Παναθηναϊκό, αν αναλογιστούμε πως οι παίχτες ψάχνουν ακόμα τα πατήματα τους, αποκτήσουν χημεία και συνοχή, όλο αυτό θα αναπτυχθεί με την πάροδο των αγόνων σε Ελλάδα και Ευρώπη, τότε λοιπόν θα δουν ωραία πράγματα τα μάτια μας και άσχημα οι αντίπαλοι....
Τι είδαμε λοιπόν στο πρώτο επίσημο; Μια ήρεμη σιγουριά και άνεση, αυτό πήγαζε από τον Τζορτζεβιτς, που σαν άλλος Ζοτς παρουσίασε την ομάδα έτοιμη για το διπλό χωρίς να φανεί καθόλου η αγωνία για την κατάληξη του παιχνιδιού.
Τον Διαμαντιδη φρέσκο, ορεξάτο, με θέληση και έτοιμο να δώσει τα πάντα στο παρκέ ώστε το τέλος της σεζόν να τον βρει τροπαιούχο και στις τρεις διοργανώσεις, για ένα φινάλε ονειρικό.
Για τον Νικ Καλαθη, σταθερός και αξιόπιστος για την δουλεία που τον θέλει ο προπονητής, επίσης και ένα πολύ καλό γρανάζι βοήθειας στον Διαμαντιδη, αμυντικά και δημιουργικά.
Για τον Ραντουλιτσα, γνωστή η αξία του, ήταν μεν βαρύς αλλά είναι μια μονάδα δυνατή πρώτης γραμμής, φάνηκε πως δεν χρειαζόταν τόσο πολύ σε αυτό το ματς, αλλά στη συνέχεια θα βοηθήσει αισθητά. Σίγουρα δεν είναι Μπατίστα, μπορεί όμως να βγει και Πεκο.
Για τον Παβλοβιτς, τα λόγια περιττά, οι γνωστές του μπάσκετ ξέρουν και τον αποθεώνουν, φίλαθλοι και αντίπαλοι, με τις πρώτες του κινήσεις στο παρκέ έδειχνε πως ει ναι παίχτης nbaερ, έξαλλου 13 χρόνια στο nba είναι αυτά.
Και οι υπόλοιποι που έπαιξαν, Φελντιν, Κουσνιτζ κλπ, πρόσφεραν όσο μπορούσαν, είπαμε είναι και αρχή ακόμα, θα βρουν ρυθμό και συνοχή όλοι αγώνα με αγώνα.
Υ.γ.Πρώτη αγωνιστική με Αρη για το πρωτάθλημα, άρχισε με νικη, συνέχεια στην πρεμιέρα των ομίλων της Ευρωλιγκα και μετά πάλι ντέρμπι με πελάτη στο ΟΑΚΑ. Τα ωραία θα συνεχιστούν...
Editorial: (greenarea team)
Δεν υπάρχουν σχόλια