ΖΟΤΣ: "ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ, ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ"

Πάντα απολαυστικός και παν τα πιστός στο Τριφύλλι ο Ζοτς, σε συνέντευξη του μίλησε για την ομάδα και το μπάσκετ γενικά...


Αναλυτικά όσα είπε ο Ζοτς στη La Vanguardia:


Γιατί δεν έχεις μάθει ελληνικά;

"Είναι μία συνειδητή επιλογή. Στην Αθήνα κυκλοφορούν 14 αθλητικές εφημερίδες κι αν ήξερα τί ακριβώς γράφουν, πιθανότατα θα τρελαινόμουν! Έτσι νιώθω προστατευμένος. Αυτά που γράφονται στον Τύπο δεν με επηρεάζουν καθόλου".

Θα επιστρέφατε για δουλειά στην Ισπανία;

"Ποτέ δεν είχα συζητήσει με άλλη ομάδα όσο είχα συμβόλαιο. Από τη στιγμή, λοιπόν, που δεσμεύομαι με συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό, δεν θα μιλήσω με κανέναν. Σε αυτό το επάγγελμα δεν είναι εύκολο να σχεδιάσεις το μέλλον. Όταν υπέγραψα στη Χοβεντούτ, σκεφτόμουν ότι θα μείνω εκεί για πολύ καιρό, αλλά έφυγα έναν χρόνο μετά. Στην Αθήνα συνέβη το αντίθετο. Πίστευα ότι θα μείνω για λίγο, αλλά ήδη είμαι εδώ 12 χρόνια και συνεχίζω να απολαμβάνω και την ομάδα και την πόλη. Και τους οπαδούς".


Λέγεται ότι το Final 4 είναι μία διοργάνωση 4 ομάδων που πάντα κερδίζει ο Ομπράντοβιτς...

"Πρώτα απ`όλα, δεν κερδίζω πάντα. Έχω χάσει αρκετά final 4 ενώ σε άλλα δεν καταφέραμε να προκριθούμε. Το σημαντικότερο είναι να έχεις πίστη και να αποφεύγεις την ευφορία όταν κερδίζεις και την καταστροφολογία όταν χάνεις. Την πρώτη μου χρονιά στην Παρτιζάν, έπειτα από ήττα, δεν έβγαινα από το σπίτι γιατί πίστευα ότι όλος ο κόσμος θα με κοιτούσε με μισό μάτι. Με τα χρόνια και την εμπειρία, όμως, μαθαίνεις".


Από ποιον διδαχτήκατε;

"Από όλους πήρα και κάτι. Από τότε που ήμουν παίκτης θυμάμαι να σημειώνω κάθε άσκηση που κάναμε και να προσπαθώ να καταλάβω το "γιατί". Το σημείο "κλειδί" στην καριέρα μου ήταν η άφιξη του Νίκολιτς. Υπό τις οδηγίες του η Γιουγκοσλαβία κατέκτησε το Παγκόσμιο με αυτόν στον πάγκο. Ήταν ένας αρκετά ιδιοφυής άνθρωπος πολλά χρόνια μπροστά από την εποχή του. Ένα από τα πράγματα που με έμαθε είναι πως και ο προπονητής μαθαίνει από τους παίκτες του. Όταν ανέλαβα στην Χουβεντούτ αμέσως κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να κάνω κάτι από αυτά που είχα κάνει όταν είχαν πιάσει δουλειά στην Παρτιζάν. Μόνο ένας χαζός δεν αλλάζει".


Δεν σε κουράζει το μπάσκετ;

"Ποτέ! Κάθε καλοκαίρι παίρνω έναν μήνα διακοπές, έρχομαι στο σπίτι μου στην Αλέγια και τη δεύτερη μέρα ψάχνω κάποιον να μιλήσω για μπάσκετ ή να δω κανένα βίντεο. Είχα την τύχη να κάνω στη ζωή μου αυτό που μου αρέσει περισσότερο. Μετά τη νίκη μας στο Final 4 της Βαρκελώνης έδωσα δύο μέρες ρεπό στους παίκτες, αλλά περίμενα να επιστρέψω στη δουλειά σαν τρελός!".


Πάντα είχες παίκτες-αστέρες στις ομάδες σου…

"Είχα πολλούς. Αλλά οι μεγάλοι παίκτες είναι μεγάλοι όχι λόγο του ονόματος αλλά λόγω της ικανότητας που έχουν να αντιδρούν σωστά τις κρίσιμες στιγμές".


Ταλέντο ή δουλειά;

"Και τα δύο… Το ταλέντο χωρίς δουλειά είναι ασήμαντο".

Εditorial: (greenarea team)