Επική πρόκριση, επικός Ντραγκόφσκι!

 

Ένα απίστευτο ποδοσφαιρικό θρίλερ έζησε ο κόσμος του Παναθηναϊκού και όχι μόνο, στον επαναληπτικό του 0-1 του πρώτου αγώνα...

Εναλλαγές συναισθημάτων κατά τη διάρκεια του 90' λεπτού, από την πίκρα και την απογοήτευση, μετά στη προσμονή και αναμονή για κάποιο γκολ στην παράταση, στην εξιλέωση των καθυστερήσεων στην παράταση με το γκολ του Λημνιού και στο απόλυτο θρίλερ αγωνίας και έντονου σασπένς στα πέναλτι, οι απίστευτες αποκρούσεις του Ντραγκόφσκι, στην απόλυτη παράνοια, συγκινήσεις χαράς και ξεσπάσματος για μια επική πρόκριση του Παναθηναϊκού στον τελικό κυπέλλου.

Μόνο ο βασιλιάς των σπορ, το ποδόσφαιρο μπορεί να δώσεις τέτοιες συγκινήσεις, είτε είσαι στο γήπεδο, είτε στον τηλεοπτικό δέκτη, ο Παναθηναϊκός στο τέλος χαμογέλασε!

Στα του αγώνα...

Ο Παναθηναϊκός για το μεγαλύτερο διάστημα του 90 λεπτού δεν ήταν καλός, το 0+1 του πρώτου αγώνα, μπέρδεψε το μυαλό των παιχτών, δεν έπαιζαν αμυντικά, αλλά η πίεση ψηλά ήταν περιορισμένη, για να μην φεύγουν τα εξτρέμ του παοκ στην πλάτη των στόπερ μας,υπήρχε και στην πίσω μεριά του μυαλού τους, αυτό που έγινε με τη Λαμία, άρα μπήκε στην εξίσωση των παιχτών και η αυτοσυντήρηση, χωρίς να ήταν εντολή Τερίμ.

Υπήρχαν κάποιες καλές στιγμές των πράσινων, η φάση με τον Ιωαννίδη στις αρχές που βγαίνει μόνος του αριστερά μετά από καλή συρτή πάσα, αντί να εκτελέσει με την πρώτη επαφή, κάνει κοντρόλ, χάνει χρόνο στην εκτέλεση με αποτέλεσμα ο αμυντικός των φιλοξενούμενων να τον προσλάβει και να βγει κόρνερ η μπάλα. 

Είχε τον έλεγχο ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης, δεν απειλήθηκε τόσο πολύ, αλλά ούτε και απείλησε. Ενώ ο Μπακασέτας είχε τις στιγμές του με σουτ, αλλά δεν πήγαν στην εστία του Κορτάσκι.

Ο Παλάσιος ήταν αρκετά κινητικός, έκανε τις γνωστές "μπούκες" του, αλλά δεν πέρασε κάποια καλή πάσα, κλαδικά όμως βοηθούσε με τις επιστροφές του και στην άμυνα.

Ο Μπέρναρντ είχε κάποιες μετρημένες στιγμές, τον μαρκαραν αρκετά καλά οι του παοκ,γιατί στον πρώτο αγώνα ήταν ο καλύτερος και είχε προκαλέσει ρωγμές και ζημιές στην άμυνα τους.

Ο Κώτσιρας, απίστευτος ξανά, ξεκίνησε από μπακ και μετά ο Τερίμ τον πήγε στα χαφ, έβγαλε και την παράταση, ήταν εξαιρετικός.

Δεν έχει να θυμάται πράγματα ο Παναθηναϊκός από την κανονική του αγώνα, στην παράταση όμως ήταν καλύτερος, έπαιξε με τη μπάλα κάτω, πίεζε ψηλά, είχε σουτ και επικίνδυνες φάσεις, αν σκεφτούμε πως αύξησε κατακόρυφα τα κόρνερ. 

Η πίεση των πράσινων αυξήθηκε περισσότερο όταν οι φιλοξενούμενοι είχαν μείνει με 10 παίχτες λόγω τραυματισμού του Μπάμπα, η κεφαλιά του πάντα μέσα στις φάσεις Γερεμέγιεφ, στον Αράο, ο Βραζιλιάνος στον Λημνιό και αυτός εκτελεί σημειώνοντας μια τρομερή γκολάρα στην άλλη γωνία του Κορτάσκι, ακολούθησε πανικός, ξέσπασμα.

Στα πέναλτι έγιναν τα εξωφρενικά, που δεν έχουν γίνει ούτε στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, έχουν περάσει τα βασικά 5 πέναλτι που εκτελούν στάνταρτ οι ομάδες και η διαδικασία πάει στο DoA(dead or alive) και One by One, διαδικασία, εκεί ο τρομερός "Ντράγκο", κατεβάζει ρολά σε τρία πολύ δύσκολα πέναλτι, αυτή η διαδικασία μετά την πρώτη 5αδα δηλαδή, κάνει ξεχωριστή τη διαδικασία πέναλτι που είδε όλος ο κόσμος, δεν μπορεί να θυμηθεί ποτέ κανείς αν έχει γίνει ποτέ κάτι αντίστοιχο τρεις αποκρούσεις,είτε σε Euro, Mundial, Champions  League κλπ, σε one by one διαδικασία εκτέλεσης, το είδαμε και αυτό, ο Παναθηναϊκός πήρε μια επική πρόκριση στον τελικό κυπέλλου με έναν επικό Ντραγκόφσκι!

Ας μην ξεχνάμε κάτι πολύ βασικό γιατί από χθες ο κάθε ένας λέει το μακρύ και το κοντό του για την εμφάνιση του Παναθηναϊκού στα 90 λεπτά, ξεχνώντας, οι πράσινοι είχαν σημαντικές απουσίες βασικών, Χουανκάρ, Βέρπιτς, Τσέριν και Πέρεθ, οι δυο τελευταίοι μάλιστα κομβικοί στα χαφ και στην επιπλέον βοήθεια στη δημιουργία. Επίσης ο Ιωαννίδης, ήταν ένα μήνα έξω, ήταν σαν να μην έπαιζε, δεν είχε τον ρυθμο και την ένταση που ξέρουμε, ενώ φιλοξενούμενοι ήταν πλήρης.

Αυτή η επική πρόκριση, την κάνει τέτοια, ο τρόπος που ήρθε, μπορεί να απογειώσει τον Παναθηναϊκό μέχρι το φινάλε της κανονικής περιόδου και κατά τη διάρκεια των play offs, να εκμεταλλευτεί με ηρεμία και πείσμα, αυτή την ψυχολογία και να καταφέρει να τερματίσει πρώτος μέχρι το τέλος, σίγουρα δεν θα μας παίξουν οι αντίπαλοι στα ίσα, γιατί έχουν την εύνοια και τις γνωστές φιλικές ομάδες τους, αλλά πρέπει να πάμε κόντρα σε όλους μέσα στο γήπεδο, όπως πάντα!!!

υ.γ. Απόλυτα κυρίαρχος ο κόσμος του Παναθηναϊκού ξανά και ξανά, η Θύρα 13 τραγούδι μέχρι και όταν έκλεισαν τα φώτα της Λεωφόρου, μετά από 3 ώρες. Δεν σταμάτησε να τραγουδά ποτέ, η 13 έδινε το ρυθμό και όλες οι θύρες ακολουθούσαν στον ρυθμο, ακόμα και όταν η ομάδα ήταν 0-2, της έδωσε ώθηση και πίστη να κάνει το 1-2, έστειλε το παιχνίδι στην παράταση και στα πέναλτι εμψύχωνε τους παίκτες και τον Ντραγκόφσκι να κατεβάσει ρολά!

υ.γ. Παναθηναϊκός σημαίνει περηφάνια, σεβασμός και ήθος! Την στιγμή του τραυματισμού του Μπάμπα, παρ όλο που η ομάδα εκείνη τη στιγμή ήταν εκτός κυπέλλου, όλο το γήπεδο συμμετείχε στην αγωνία για την κατάσταση του, ο Γερεμέγιεφ πάει άμεσα στους παίχτες, την ώρα που λαμβάνει το ok από τον Βαγιαννίδη ότι είναι καλά, στέλνει γρήγορα τον γιατρό της ομάδας πάνω στον Μπάμπα, τρέχει πρώτος, όταν τα πράγματα πήγαν καλά, χειροκρότησε όλο το γήπεδο, σε μια τέτοια συνθήκη ποια άλλη έδρα θα είχε τέτοια συμπεριφορά στην Ελλάδα από τις άλλες μεγάλες ομάδες; Την απάντηση την ξέρετε.

υ.γ. Επειδή υπάρχουν και αφανείς  ήρωες -εργάτες στον σύλλογο, για το καλό των παιχτών, όπως ο Γιώργος Μουντάκης, ο προπονητής τερματοφυλάκων της ομάδας, το έργο του έχει πλήρη αναγνώριση, τόσο στον Λοντίγκιν, όσο και στον Ντραγκόφσκι, έχει και αυτός μεγάλο μερίδιο από όσα έκανε ο Πολωνός κίπερ, στη διαδικασία των πέναλτι, μάλιστα μετά την πρόκριση τον έπιασε το βίντεο να δακρύζει από συγκίνηση, τόσο μπροστά στον Τερίμ, όσο και όταν πήγε να συγχαρεί τον "Ντράγκο".

υ.γ. Ρε Σπόραρ, ρε Σπόραρ; Το πρώτο πιο κρίσιμο στη σειρά πέναλτι, τόσο χάλια; Άναψε μια λαμπάδα στο μπόι του Ντραγκόφσκι.

Editorial: (greenarea team)