Οι ιδιοτροπίες του Γιοβάνοβιτς η αιτία για την καθίζηση της ομάδας

 

Απίστευτη και αγνώριστη προς το χειρότερο η αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού μετά το Μουντιάλ... 

Ήταν σίγουρο πως τον Παναθηναϊκό δεν θα εννοούσε αυτή η μεγάλη σε διάρκεια διακοπή για το Μουντιάλ, τους υπόλοιπους από κάτω τους βοήθησε και με το παραπάνω να μπουν στη διεκδίκηση του τίτλου. 

Από το +8 από τον δεύτερο οι Πράσινοι και +12 από παοκ και οσφπ, έφτασαν τώρα στο +1 από τον δεύτερο και +6 από τους άλλους δυο, γι αυτή την πτώση φταίνε διάφοροι παράγοντες, αλλά βασική αιτία οι ιδιοτροπίες του κόουτς που δεν λέει να τις αφήσει ή να τις βελτιώσει για να βγει από το τέλμα η ομάδα αγωνιστικά και βαθμολογικά. 

Να τονίσουμε κάτι, για αποφυγή παρεξήγησης: Κάνουμε μια καλόπιστη κριτική, ΔΕΝ λέμε να φύγει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς από τον Παναθηναϊκό, είναι προπονητής με αρετές και έχει παράγει έργο! Όμως έχει κάνει σημαντικά λάθη και παραλείψεις που έχουν στοιχίσει στο να φτάσουμε σε αυτή την απαράδεκτη εικόνα που είδαμε στη Λεωφόρο στον αγώνα πρωταθλήματος με τον παοκ, τα κακά σημάδια είχαν εμφανιστεί από νωρίτερα και δεν φρόντισε να το αλλάξει, κυρίως με την μεταγραφική ενίσχυση με ποιοτικούς παίχτες στα εξτρέμ και στα χαφ, όπου θα έδιναν και βάθος στον πάγκο. 

Φτάσαμε 24 Γενάρη και ο Παναθηναϊκός δεν έχει αντικαταστήσει τον βασικό του εξτρέμ με μεγάλη επιρροή στο επιθετικό τέμπο της ομάδας και πολυτιμότερο παίχτη του πρωταθλήματος, τον Αιτόρ. Έχουν περάσει τρεις μήνες από τον τραυματισμό του, ενώ έπρεπε να είχε έρθει από 1η Γενάρη ο αντικαταστάτης του, αυτό είναι ευθύνη Γιοβάνοβιτς και τις ιδιοτροπίες που έχει στα θέματα των μεταγραφών που αυτός χειρίζεται εν λευκό γιατί αυτό ήθελε ο ίδιος, η μέχρι σήμερα μη σοβαρή ενίσχυση της ομάδας είναι αυτοκτονική! 

Ο ίδιος έχει δηλώσει κατά καιρούς πως δεν του αρέσουν οι μεταγραφές και πως θα ταλαιπωρεί τον κόσμο σε αυτό, το έχει δείξει από την πρώτη μεταγραφική περίοδο που ήρθε, ο Παλάσιος έκλεισε 30 λεπτά πριν κλείσει η μεταγραφική περίοδο Αυγούστου. 

Ας πάμε στο καλοκαίρι του 22', ο Μπερνάρτ και η έλευση του κράτησε κοντά 1 μήνα, σίριαλ, γιατί έψαχνε από χαρακτήρα μέχρι...και το πως ήταν τα παιδικά χρόνια του παίχτη. 

Ενώ η ομάδα συζητούσε με τοπ παίχτες για χαφ και αμυντικό μέσο, έφερε τους Τσοκάι και Τρουγιέ την τελευταία ημέρα μεταγραφής του Αυγούστου. 

Το αποτέλεσμα όλων των παραπάνω; Ο αποκλεισμός από την Σλάβια Πράγας, με μόνη μεταγραφή τον Τσέριν να αγωνίζεται, βέβαια στα δυο ματς υπήρχαν και διαιτητικές αδικίες και στα δυο ματς, όμως είναι βέβαιο πως αν είχαν έρθει νωρίτερα χρονικά οι μεταγραφές, η ρεβάνς της Λεωφόρου θα ήταν διαφορετική. 

Ο Γιοβάνοβιτς επίσης έχει μια ιδιοτροπία που δεν έχει άλλος προπονητής στον κόσμο και είναι η απάντηση γιατί αργεί να κάνει τις μεταγραφές, έχει λόγω στην οικονομική συμφωνία μεταξύ των ομάδων για έναν μεταγραφικό στόχο, όπως και στο συμβόλαιο του κάθε παίχτη που έρχεται. 

Για να το καταλάβει καλύτερα ο κόσμος με υπαρκτά παραδείγματα μέχρι και την μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου του 2023:

Στη αναζήτηση εξτρέμ το καλοκαίρι, η διοίκηση μέσω του σκάουτ στη Βραζιλία κλείνει τον παιχταρά Βιτίνιο από τη Φλαμένγκο, ο Ιβάν τον ήθελε, μάλιστα είχε μιλήσει και μέσω σκαιπ μαζί του, γιατί μπορούσε να παίξει εκτός απο εξτρέμ και εσωτερικό χαφ, οι αριθμοί του σε ασίστ και γκολ εκπληκτικοί, με 5ετη παρουσία μάλιστα και στην Ευρώπη. Που χάλασε η μεταγραφή; Στο συμβόλαιο του, η συμφωνία της διοίκησης με τον παίχτη ήταν 1,3 και ο Γιοβάνοβιτς τον είχε σε αναμονή 1 μήνα και αναζητούσε άλλο παίχτη, τελικά δεν έδωσε το οκ, αυτό περίμενε ο Βιτίνιο για να έρθει Ελλάδα, γιατί ο Ιβάν τόνισε στην πλευρά του παίχτη, οτι ήθελε να ήταν κάτω από 1 εκατομμύριο, εκεί τελείωσαν όλα. Ποιος ήταν η εναλλακτική που μιλούσε ο Ιβάν παράλληλα; Ο άφαντος εδώ και 6 μήνες Βέρπιτς, με συμβόλαιο 800 χιλιάδες το χρόνο, ο οποίος τον εκθέτει και οσο τον χρησιμοποιεί εκτίθεται και ο ίδιος ! Μιλάμε για αποτυχία και λάθος συμπεριφορά προπονητή προς μεταγραφικό στόχο, αυτή είναι πραγματική διάσταση της υπόθεσης Βιτίνιο που κάνεις δημοσιογράφος δεν σας είπε πλήρως και ενώ υπήρχε στην επικαιρότητα για ένα μήνα το όνομα Βιτίνιο, ξαφνικά μια μέρα έπαψε να υπάρχει. 

Πάμε στον μήνα μεταγραφές Ιανουαρίου: Μετά τον τραυματισμό του Αιτόρ οι σκαουτ είχαν εντολή να τσεκάρουν μεταγραφικούς στόχους για βασικό εξτρέμ και επιτελικό χαφ, οπως και έγινε, βρέθηκαν δυο-τρεις παίχτες για κάθε θέση, να τονίσουμε πως η διοίκηση είχε δώσει μπατζετ αγορών για αυτές τις δυο θέσεις έως και 8 εκατομμύρια ευρώ, προσέξτε για αγορά, γιατί ο Ιβάν ήθελε παίχτες να αγωνίζονται στις ομάδες τους. 

Πρώτο παράδειγμα: ο εξτρέμ Αντούνα της Κρουζ Αζουλ, τον είδαν και στο Μουντιάλ και τους άρεσε γιατί είχε αρκετά από τα χαρακτηριστικά του Αιτορ, ταχύτητα, έκρηξη και καλή τεχνική κατάρτιση, όλα καλά μέχρι εδώ. Η διοίκηση είχε προχωρημένες συζητήσεις με τον παίχτη και συμφωνεί άμεσα μαζί του και με το συμβόλαιο του, ήθελε να επιστρέψει Ευρώπη. Στις συζητήσεις με την ομάδα του υπήρχε θετικό κλίμα αρχικά, ως γνωστόν οι Μεξικανοί δύσκολοι στις διαπραγματεύσεις, ο παίχτής ανήκει σε δυο ομάδες, 50% στην Κρουζ Αζουλ και 50% στην Τίγκρες, ο Παναθηναϊκός ζητουσε την αγορά από το ποσοστό της πρώτης, έδινε 1 εκατομμύριο για ενοίκιο μέχρι το καλοκαίρι και αγορά υποχρεωτική τότε 4 εκατομμύρια, ενώ αρχικά ήταν θετική, η Κρουζ Αζούλ μετά ζήτησε να παει κοντά στα 6+ το σύνολο, η διοίκηση ήθελε να το παλέψει και να το παζαρέψει και σε αυτό το νούμερο, ο Ιβάν δεν ήθελε να δοθούν πάνω από 4 εκ. στο σύνολο, ενώ η διοίκηση είχε τη διάθεση για παραπάνω, μίλησε με τον παίχτη του εξήγησαν, ο ίδιος πίεσε μετά με τον τρόπο του την Αζουλ να ρίξει το ποσό, δεν πήγαινε προπονήσεις κλπ, ώσπου ο Παναθηναϊκός αποσύρθηκε με τον παίχτη να γράφει στα σόσιαλ την απογοήτευση του για την εξέλιξη, ρίχνοντας καρφιά προς την ομάδα του, πως του χαλάει τα όνειρα και άλλα πολλά. 

Υπόθεση Κάουλι: Άρεσε και αρέσει στον Γιοβάνοβιτς, έχει τεχνική και φαντασία που μπορεί να κάνει το απρόβλεπτο πίσω απο τους επιθετικους, η διοίκηση γρήγορα συμφωνεί με τον παίχτη, κάνει αρχική πρόταση κοντά στα 2 εκατομμύρια, γίνεται παζάρι κλασικά, η Βουλγαρική ομάδα αντιπροτείνει 2,5 εκατομμύρια και με κορδέλα, εν τέλη συμφωνεί και με την Λουντογκόρες η ΠΑΕ Παναθηναϊκός, εδώ πάλι ο Γιοβάνοβιτς λέει όχι σε αυτο το ποσό αγοράς, τον κοστολογεί 1,5 εκατομμύριο, θεωρώντας πολλά τα 2,5, ο πρόεδρος όμως της Λουντογκόρετς έχει μεγάλη οικονομική επιφάνεια δεν τον νοιάζει, επιμένει στη ρήτρα του παίχτη που όντως είναι αυτή, ο Ιβάν ανένδοτος τα θεωρεί πολλά ενώ η ΠΑΕ Παναθηναϊκός τα δίνει. Πάλι αρχίζει η τακτική Αντούνα, ο Κάουλι δεν πηγαίνει προπονήσεις, δεν παίζει φιλικά κλπ, για να πιέσει να ρίξει τις απαιτήσεις, οι Βούλγαροι δεν πέφτουν κάτω από αυτό το ποσό και ο Ιβάν ψάχνει άλλου και πάλι από την αρχή, συζητήσεις επί συζητήσεων με άλλους στόχους, εν τέλει έχουμε φτάσει 7 μέρες πριν τη λήξη των μεταγραφών και δεν έχουν έρθει οι δυο βασικοί στόχοι, εν το μεταξύ το θέμα Κάουλι αιωρείται ακόμα, μήπως και η Λουντογκόρετς ρίξει τις απαιτήσεις φτάνοντας προς το τέλος της μεταγραφικής περιόδου. 

Για να καταλάβει ο κόσμος γιατί αργούν οι μεταγραφές, ο κόουτς θέλει να πει αυτός το τελικό οκ σε ποσό αγοράς, αδιανόητο για προπονητή, δεν γίνεται πουθενά στον κόσμο! Αυτή είναι η πιο λάθος ιδιοτροπία του Γιοβάνοβιτς, ρισκάρει και αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ομάδα, αφού δεν έχει φρεσκάδα στο παιχνίδι της και φαντασία επιθετικά, γι αυτό δεν βρίσκει γκολ εύκολα, όπου γκολ σημαίνει και νίκη, με βάση το πως έχασε την διαφορά ο Παναθηναϊκός μετά το Μουντιάλ και με τους αντιπάλους που έγινε αυτό, με βάθος πάγκου για αλλαγές, άδειος σε ποιότητα. 

Φανταστείτε τώρα, να έλεγε ο προπονητής της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, στη διοίκηση του Παναθηναϊκού, όχι δεν τον θέλω τον Αλεξανδρόπουλο με 6 εκατομμύρια και 30% μεταπώληση για μη βασικό, αδιανόητο να γινόταν και όμως ο Γιοβάνοβιτς, είναι σαν να λέει πόσο πρέπει να μας πουλήσουν οι ομάδες παίχτες τους, αυτά δεν είναι σοβαρά να τα συζητάμε, κι όμως κουφό. 

Ας συνεχίσουμε στον δεύτερο παράγοντα που επίσης οδήγησε σε βαθμολογική πτώση... 

Η ομάδα ήταν στο +8, βλέποντας τους αγώνες που ακολουθούν ο προπονητής έπρεπε να το διαχειριστεί αλλιώς, οι παίχτες βγάζουν πίεση, στο ματς με τον Ιωνικό, η ομάδα παίζει καλά, χάνει ευκαιρίες, κερδίζει με 0-1 και 10 λεπτά πριν το τέλος η αμυντική απερισκεψία των πράσινων οδηγεί στην πρώτη γκέλα 1-1 εκτός προγράμματος. 

Στο επόμενο παιχνίδι με τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο, όμως είναι μια εικόνα απαράδεκτη και από πλευράς απόδοσης παιχτών και προσέγγισης από τον προπονητή κατά κυρίως, ξεκινά τον αγώνα με έναν επιθετικό, ενώ έρχεται η ευνοϊκή εξέλιξη για την ομάδα, οι φιλοξενούμενοι μένουν με 10 παίχτες από το 8' λεπτό, οι παίχτες δεν αντιδρούν καλύτερα και να εκμεταλλευτούν την αριθμητική υπεροχή, αντίθετα παίζουν νευρικά απέναντι σε αμυντική διάταξη, ο Γιοβάνοβιτς, αντί να παίξει με δυο επιθετικούς και να σπάσει το "αμυντικό πούλμαν", αφήνει τους ίδιους, τα λεπτά φεύγουν όπως και το ημίχρονο χωρίς καμία κλασική για τον Παναθηναϊκο. Στο δεύτερο ημίχρονο δεν αλλάζει τίποτα, αντίθετα το άγχος των Πρασίνων μεγαλώνει και έρχεται και η "κεραμίδα", σε μια αντεπίθεση, η μοναδική των φιλοξενούμενων, η άμυνα πελαγοδρομεί και δέχεται αστείο γκολ, 0-1 και η πίεση διπλασιάζεται, ο χρόνος περνάει και ο Γιοβάνοβιτς βάζει δευτερο φορ μετά το 80', τον Ιωαννίδη, η παραλίγο ολική ξεφτίλα, σώζεται εν μέρη, ο Ιωαννίδης σκοράρει στις καθυστερήσεις και οδηγεί το ματς σε 1-1 τελικό. Ήταν ίσως το πρώτο κακό κοουτσάρισμα του Ιβάν από την ημέρα που ήρθε στον Παναθηναϊκό. 

Αυτό το παιχνίδι με το ΟΦΗ ήταν τόσο κρίσιμο και κομβικό για αρκετούς λόγους, ο πιο βασικός; Αν ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει εκείνη την αγωνιστική, θα πήγαινε στο +10 από όλους τους διεκδικητές του, από αεκ, παοκ και οσφπ, θα είχε ένα μοναδικό μαξιλάρι ασφάλειας για τα ντέρμπι που θα ακολουθούσαν τις επόμενες αγωνιστικές, δυστυχώς δεν έγινε, αυτό το ματς ήταν η κατάρα του Παναθηναϊκού, ήταν τραγικό το αποτέλεσμα, γιατί ο αντίπαλος έπαιζε με 10 παίχτες για έναν ολόκληρο σχεδόν αγώνα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για ότι έγινε, μετά απο αυτό το ματς η ομάδα δεν σήκωσε κεφάλι όσον αφορά την ποδοσφαιρική σιγουριά που έβγαζε στον πρώτο γύρω του πρωταθλήματος. Σήμερα που γράφετε αυτό το άρθρο η κάτω βόλτα της ομάδας δείχνει να μην έχει φρένο, φτάσαμε στο +1 και οι παίχτες δείχνουν τόσο χάλια που μόνο οι ίδιοι μαζί με το προπονητή μπορούν να δώσουν τις λύσεις σε αυτό το αδιέξοδο, πριν χαθούν όλα τόσο νωρίς. 

Ένας τρίτος παράγοντας που έχει και αυτός συνέπειες στην σημερινή κατάσταση, είναι και η ατυχία, ας θυμηθούμε, με τη σειρά, δοκάρι με Ιωνικό, δοκάρι με ΟΦΗ, δοκάρι με Λεβαδειακό και ας νικήσαμε, δεν παίξαμε καλά, δοκάρι με αεκ και στο γκολ η μπάλα χτυπάει στο πόδι του Μπρινιόλι, στο πρώτο ματς Κυπέλλου δοκάρι και λάθος Βαγιαννίδη, 1-0 που δεν γίνεται ούτε σε τοπικά, στο ματς με τον παοκ στη Λεωφόρο για το πρωτάθλημα, αυτογκόλ 0-1 Πέρεθ που δεν γίνεται ούτε σε 100 χρόνια, ψυχολογική κατάρρευση, όπως και στα επόμενα γκολ ήταν παιδική χαρά, αποτέλεσμα ψυχολογικής κατάρρευσης, που οδήγησε στην χειρότερη εμφάνιση, που θύμισε την ομάδα στην προ Γιοβάνοβιτς εποχή. 

Τι πρέπει να γίνει στη συνέχεια;  Έχουμε πίστη στον προπονητή Γιοβάνοβιτς, έχει την ικανότητα να οδηγήσει την ομάδα ξανά στο ξέφωτο των νικών, αρκεί να αφήσει λίγο και αυτός στην άκρη την μεταγραφική του εμπλοκή. Σοβαρή λοιπόν ενίσχυση της ομάδας, με ποιοτικούς παίχτες, σε εξτρέμ και χαφ, οπωσδήποτε διπλό στην Τρίπολη και ψυχολογική ανάταση, ώστε να εκμεταλλευτεί η ομάδα τις όποιες απώλειες βαθμών προκύψουν στα ντέρμπι, που θα παίξουν στην συνέχεια μεταξύ τους οι συνδιεκδικητές, ώστε να αποκτήσει το Τριφύλλι ξανά μια βαθμολογική διαφορά διαχείρισης μέχρι και στα πλει οφ! Όλα στο γήπεδο... 

Υ.γ. Διαβάστε εδώ τι είχε γράψει αρθρογράφος του ιστότοπου μας, για τα κρίσιμα ματς που η νίκη είναι υποχρέωση. 

Υ.γ. Για τον Μαντσίνι είχαμε γράψει πρώτοι εδώ για το θέμα πριν μήνες με λεπτομέρειες, ήταν επιθυμία του από τότε να βάλει τα πράσινα. 

Editorial: (greenarea team)